expand_moreexpand_less
Aeon
Al Jazeera
América Economía
Blitz
Buenos Aires Herald
Deutsche Welle
Dnevnik
E-International
Haaretz
Il Manifesto Global
Japan Today
Khaama PressMiddle East Monitor
New Eastern OutlookNikkei Asian ReviewOped Column
Pravda.sk
Project Syndicate
Psychology TodayRT.comSME.sk
South China Morning PostThe Asahi ShimbunThe Japan NewsThe Japan Times
The Korea TimesThe Times of IsraelThe Times of Israel (Blogs)
TRT WorldVečer
العين الإخبارية 
|
 |
Filiz Çapar ŞahinGazete Gerçek |
Dünyada olup bitenleri yakından takip etmek zorundayız. Özellikle de gözümüzün önünden çekilmeye yahut allanıp pullanıp bambaşka bir...
Bir insan hakkında her şeyi düşünebiliriz, hatta ondan nefret bile edebiliriz. Bu durumda bile hatırımızdan çıkartmamalıyız ki herkes...
Samsun’da Rusları ilk kez bir şeyler satarken gördüğümde öyle şaşırmıştım ki. Kendilerine tahsis edilen yerde serdikleri bezlerin...
Çok zeki, potansiyeli olan; ama bunu hiçe sayıp kendini kapıp koy veren gençlerle yolum her zaman kesişti. Kimi zaman öğrencilerim, kimi zaman...
Emekli olduktan sonra okumaya daha çok vakit ayırabildiğimden edebiyatımızın tüm güzel romancılarıyla tekrar buluşma şansım oldu. Yakup...
Cep telefonunu ev telefonu gibi kullanan son nesiliz herhalde. Pek üzerimde bulundurmuyorum, malum yersiz yurtsuz olduğum zamanlarda da kapalı...
On bir yaşındaki çocuğumuzu teknolojiye kurban verdik ne yazık ki. Ailesi evde yokken sosyal medya platformunda gördüğü akım haline gelmiş...
Ne imkanları kıt olan bir ülkede yaşıyoruz, ne de sorunlarımıza çözüm bulamayıp ilerleyemeyecek kadar aptal bir milletiz. Türkiye’nin...
Eskiden öyle değildim; fakat şimdi uyum sözcüğünü duyduğumda biraz irkiliyorum. İster istemez altında kötü niyet aramaya başladım....
İnsanın çocukluğunda aldığı yaraları yetişkinlikte sarmak neredeyse imkânsız. Hasarlı çocukluklar, hasarlı yetişkinler doğuruyor ve...
Çocuklarımız bambaşka bir dil konuşmaya başladılar. Bırakın bizim dilimizi konuşmayı, uzak evrenlerdeki gezegenlerden gelip dünyamızı...
Makinemsi bir gürültü sardı etrafımızı. Bana sanki biz makineleri değil de onlar bizi yönetiyormuş gibi geliyor. Dört yıl önce başıma...
Son dakika toplumuyuz, tabiri caizse “yumurta kapıya dayanmadan” bir sorunumuz olduğunun farkına varamıyoruz. Olumlu olarak düşünürsek...
28 yıl önce, ceplerimize o takoz gibi telefonları ilk koyduğumuz günden beri insan değiliz artık, bambaşka varlıklar olduk. Şu an...
Bir uçurumun kıyısında gibiyiz, müsebbibi de biziz. Öyle görünmüyor; fakat şu an yaşadığımız tüm kötülüklerin asıl çıkış...
Bir insanın kendine yapabileceği yatırımların en önemlisidir seçmeyi öğrenmek. Seçici olmakla karıştırmamak gerekir. Seçici olmakta...
Hiçbir sorun, hele de toplumsal sorunlar öyle kısa vadede çözülmüyor. Nasıl ki olumsuzluklar ve kaos yavaş yavaş ortaya çıkıyorsa...
Günümüzün büyük yanılgısı gıcır gıcır bir dönemde yaşayan, tercihi bol şanslılar olduğumuz. Ardından gelen inanışımız ise...
Her şey başta saf düşüncedir, tohumdur; sonra yeşerir ve ne vücuda getirmek istiyorsanız yavaş yavaş gerçek dünyaya ışınlarsınız....
İnsanları öyle başıboş savrulurken gördüğümde içim cız ediyor. Bir amaca tutunamamış, bir ideale sahip olamamış, sadece yer yüzünde...
Modern hayatın insanlığa attığı en büyük kazıklardan biri “düşman korkusu”nu herkesin zerrelerine kadar işlemeyi başarmış olması....
Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde. Küresiyle herkesin başındaki bitten bile haberdar olan, tüm mahlukatı...
Teknoloji, yapay zekâ derken zihnimiz çok karıştı, hayattan ne beklediğimizi tam olarak bilemediğimiz için birçok alana el atmak istiyoruz....
Hiçbir uzvumuzdan vazgeçemeyiz. “Hangisi daha önemli?” diye sorsak herkes başka başka cevaplar verse de çoğumuz görmenin en önemli...
Her şeyi çabuk tüketiyoruz, çabuk tükettiğimiz şeylerden de hemen sıkılıyoruz. Kitapları, filmleri ve hayatı bir çırpıda lüpletiyoruz....
Bir şeyleri değiştirmek, yeniden yapılandırmak zorunda olduğumuzu ivedilikle fark etmeliyiz. Çünkü bu böyle gitmez. Eskiyle kıyaslayınca...
Kendi ayağına çelme takan yegâne varlık biz insanoğluyuz. Dünyanın bu kadar çekilmez bir hal almasının birinci nedeni aç gözlü,...
Ait olduğum bu toplumun bir üyesi olmaktan her zaman gurur duymuşumdur. Toplum olarak yaşadığımız her türlü kargaşaya, her türlü...
Son günlerde gündem öyle korkunç bir hal aldı ki, herkesin birbirine sorduğu sorular: “Bu noktadan sonra işler acaba nasıl düzelir?” veya...
Bundan on yıl kadar önce dünyanın var olan tüm sorunlarına (şayet istenirse) çok kısa bir süre içinde çözüm bulunabileceğini...
Hiçbirimizin hayatı güllük gülistanlık değil; malum son yıllarda başımıza gelmeyen kalmadı. Romanlarda okusak, filmlerde izlesek “Hadi...
Yollardayım yine bu aralar ve yanından hızla geçtiğim binalar gözümü acıtıyor. Samsun da dahil ülkemizin neresine giderseniz gidin üst...
Çok saygıdeğer bir hocamız vardı, Ahmet Çoban. 19 Mayıs Üniversitesi’nin en zarif edebiyatçılarından biriydi diyebilirim. “En büyük...
Kötülüğün artarak kol gezdiği zamanımızda hepimizin psikolojisi çöktü neredeyse. Her şey yokuş aşağı gidiyor gibi geliyor; özel...
Dönem edebiyatlarını anlattığımız için biz edebiyatçılar şunu çok iyi biliriz “Ömrünüzü içine sığdırdığınız,...
Dün akşam telefonum çaldı, yetişemedim, iki dakika sonra arayana döndüm. Çok sevdiğim bir arkadaşım. Samsun Ticaret Lisesi’nde ve iki...
Bizim Karadeniz insanı harikadır, özellikle de zor zamanlarda içinden çıkılmaz durumlara uygun slogan üretmekte. Bir işe soyunduğunda hemen...
Geçenlerde kurmalı bir saat almak için epey bir dolaştım. Maalesef neredeyse antika saat kapsamına girmiş hem fiyat hem de bulunmazlık...
İnsanın en büyük uzvu sezgileridir; ama onu kullanmayı öğrenmeyiz, böyle bir ders henüz yerleştirilmedi müfredata. Eğitim bilimleri...
Biz evlatlarımızı çok severiz, gözlerinin içine bakarız saçının bir teline zarar gelmesin diye. Evet, onları bazen fazla şımartır ve...
Sabah uyanıyoruz, henüz aynada yüzümüzü görmeden başka yüzler arıyoruz kendimize. Varlığımızı unutup başkalarının hayatlarına...
Dahi çocuklarla temas etme şansınız oldu mu bilmiyorum; benim oldu. On yıl önceydi. Edebiyat öğretmeniyim. Tayin istedim ve tayinimin...
Bedeni zayıf; ama ruhu güçlü varlıklarız. Başımıza hızla inen bir taş veya şah damarımıza inen keskin bir metal bizi bu dünyadan...
“Biz” dedik mi “onlar” demek çok kolaylaşıyor. “Ben” deyince de karşındaki birdenbire “sen” oluyor, araya dikenli teller...
Son günlerde her şeyden şikâyet etmeye alışmış bizler, yaşadığımız yerden de şikâyet etmeye başladık. O kadar mutsuz ediyoruz ki...
Çok merhametli bir toplumuz, inan olsun öyleyiz. Birbirimiz için iyi duygular taşıyoruz, tüm olumsuzluklara rağmen. Çektiğimiz acı ve maruz...
Sudoku çok zevkli bir zihin alıştırması, hele de ülke ve dünya gündeminin çok can acıtıcı hal aldığı ve elimiz kolumuz bağlı izlemek...
Boğazımıza kadar sanallığın ve sahteliğin içine gömüldük, gerçekliğin kapılarını tekrar ardına kadar açmak zorundayız. Bir gün...
Duygularımız olmasa dünyaya uyum sağlayamazmışız, ben söylemiyorum, bilim insanlarının (Safran ve Greenberg 1991) “duyguların önemi”...
Hayatınızın bir değeri olsun istiyor musunuz? Kim istemez ki? Bu dünyaya bedenimiz kadar bir boşluk doldurmaya gelmediğimize göre, bir...
login
who are we?
contact us
qosheapp
