Bu yüzyılın ilk çeyreğini geride bırakırken, birçok açıdan iyimserlik havasının da giderek dağıldığını gözlemlemekteyiz. Bu durum sadece dünyanın farklı yerlerinde çatışmaların olması, dünyanın giderek güvenlik eksenli bir politika ile sarmalanması üzerinden değil yüzyılı önümüze bir ümit olarak açabilecek düşünsel paradigmanın belirginleşmemesi bağlamında da okuyabiliriz.

Dünyanın şu anki manzarasında birbiriyle ilintili iki boyuta dikkat çekmeliyiz. Bunlardan ilki postmodern bir dünyanın giderek bütün ilişki biçimlerinde kendisini göstermesidir. Modernlik dünyaya dair iddialarını daha net ve çerçeveli bir şekilde söylerken, postmodernlik “ara durum” yaratmıştır. Buna göre öznellik üzerinden sonsuz özgürlük yaratımı gibi görüntü vermekte, fakat dünyada giderek güç kazanan aktörlerin eline insanları terk etmektedir. Arada kalma durumu ise, insanların “doğru”luk ve “yanlış”lık kriterlerinim elinden alınarak kaygan bir zemine terkedilmesi. Özellikle kaygan zeminin oluşması, bir propaganda olarak dinden özgürleşme denilen modernlik projesinin de gerçekleştiğini insanlara müjdelemektedir. Dinden özgürleşme propagandasının da yeni nesilde farklı boyutlarda karşılık bulduğu da gözlemlenmektedir.

İkincisi, dünyada kapitalizmin yeni........

© Milat