Her toplumsal yapı ve her siyasi kültürün kendine ait bir öyküsü bir noktada kendine haslığı vardır. Bunlar o ülkenin serüveninde önemli roller oynarlar.

Bu bakımdan Türkiye’nin toplumsal yapısından söz ederken süngeri andıran peteksi bir dokudan, temas halinde ancak varlığını ayrı ayrı sürdüren peteklerden söz etmek gerekir. Dindar topluluklar, seküler topluluklar, mezhebi ve etnik topluluklar bunların önde gelenlerindendir.

Peteklerin varlığını ayrı değer ve taleplerle sürdürmesine karşın, süngerimsi yapının farklı gözeneklerine ortak olan, kuşaklar tarafından tevarüs edilen, toplumu tanımlayan ortak hassasiyet yapıları da bulunur.

Bunlar da kendine haslığın kaynakları arasında yer alırlar.

Her toplulukta farklı simgelerle tezahür eden bu kaynak ya da bu hassasiyet, fiziki ve kültürel “patrimoine”a ilişkin bir varoluş endişesi, tehdit altında olma ruh hâli ve alan koruma refleksi gibi unsurlarla karşımıza çıkar ve topluluklar arası önemli bağı oluşturur.

Bu anlamda ulus, toplum kurucu unsur özellikler taşır.

Ortak öteki meselesi bu kuruculukta önemlidir.

Batı’nın çeperindeki bir toplum olması itibarıyla, gerek tarihsel gerek güncel boyutlarıyla........

© Serbestiyet