Siyaset yapan olsun, akademisyen olsun, bürokrat olsun, sadece kendi aklına güvenerek hareket ederse, yanılma payı ziyade olur. Her kim kendi ayıp ve kusurunu görürse, bu hal, onu başkasının kusurunu aramaktan alıkoyar, aklın gereği de budur. Aklını disipline edemeyen, samimi davranamayan bir başka ifade ile takva libasını çıkaran kimseyi hiçbir örtü örtemez. Çünkü böyle insanlar hiçbir anormallikten utanmaz, nefsin taşkınlığından haz almaya çalışır.

Unutmamak gerekir ki; isyan ve zulüm kılıcını sallayan, onunla ancak kendi elini, kolunu keser. Din kardeşine kuyu kazan, tuzak kuran, oraya mutlaka kendisi düşer. Keza başkasının gizli hallerini araştırıp ortalıklara döken, kendi ayıbını ortaya çıkarmış olur, rezil olur. Zira kendi hatasını unutan, başkasının hatalarını, kusurlarını büyük görür. Ancak şu da bir gerçektir ki; zorluklara tahammül gösteren, işlerinde muvaffak olur.

Ama tecrübeyi kullanmayan, sırf kendi aklına güvenen hata eder. Hemen belirtelim ki; kul dürüst olmalı, dünyanın gidişini öğrenmeye çalışmalı, ömrün sonunun ölüm olduğunu aklından çıkarmamalı, haset etmekten ve fitne çıkarmaktan uzak durmalı, gönül kırmamaya çalışmalı, kardeşlik ve barış içinde ömrü tüketmeye çalışmalı, dünyevileşerek ömrünü zayi etmemeli, helal lokma için çalışmalı, selamet içinde kol kola girmeli, aklını kullanmaya çalışmalıdır.

Unutmamak gerekir ki; insanlara karşı kibirlenen, hor ve hakir olur. Rezil insanlarla arkadaşlık eden daima zelil olur. Buna mukabil âlimlerle, bilge insanlarla oturanlar hürmet görür. Kötü kimselerin gittiği yerlere giden töhmet altında kalır.

Dini ve milli vazifelerinde gevşeklik gösteren, ahirette helak olacağını bilerek yaşamalıdır. İnsanların malını yığınak yaparak eline geçiren, mutlaka fakir ve muhtaç hale düşer. Toplumda meydana gelen olaylara karşı huzura kavuşmak isteyen, sabrı kendine şiar etmelidir. Zira bastığı yere dikkat etmeyen pişmanlığa düşer. Ama Allah’tan korkan,........

© Milli Gazete