Şam’ın yolu artık İmralı’dan mı geçiyor?
Diğer
30 Kasım 2025
Suriye’de kendi kendine ayakta duracak ya da Suriye’yi kendi kendine ayağa kaldıracak bir merkez, bir devlet merkezi henüz yok. Bu merkezin kök salıp güçlenebilmesi, en kısa yoldan belirtmek gerekirse, ABD’nin yaptırımları kaldırmasına bağlı.
Başkan Trump bu yaptırımları yetkilerini kullanarak 180 günlük süreler için askıya alıyor. Ancak, tek başına bu yaptırımları kaldırma yetkisi yok. Kongre’nin El Şara’ya bakışının, Trump’ın ve Büyükelçi Barrack’ın istediği kıvama gelebilmesi, Şam’ın, SDG ve İsrail’le yahut en azından ikisinden biriyle arayı düzeltmesine bağlı.
Özel Temsilci Witkoff’un sızdırılan son Rus yetkililerle olan telefon görüşme kayıtlarına ve Ordu Sekreteri Driscoll’un NATO üyesi ülkelerin Büyükelçileri dahil Kyiv’deki temaslarına göre, Trump yönetimi, Ukrayna’ya, Donbas’ı ve Kırım’ı Putin’e armağan ederek teslim olması yönünde baskı yapıyor. Aynı Trump’ın, İsrail’in işgal ettiği ve işgali eteklerine dek genişlettiği Golan Tepeleri konusunda farklı bir tutum benimsemesi beklenir mi?
Henüz bu hafta sonu, İsrail’in Suriye’ye karadan havadan düzenlediği askeri harekat en az 13 kişinin ölümüne yol açtı. Baba-oğul Esat’ların bile 50 sene direndiği böylesi bir ödünü vermeye El Şara nasıl razı gelsin? Razı geleceği varsayılsa, Şara kendisini ne süreyle koruyabilir? Yakın çevresindeki cihatçı muharipleri ne süreyle denetimi altında tutabilir?
SDG açısından kendi gücüne denk hatta daha zayıf Suriye ordusuna entegrasyonun sorun olmadığı belli. Emir-komuta zincirini koruyarak ve kendi bölgesinde görev yapmak üzere birkaç tümen ve bir tugay halinde bu entegrasyon kağıt üzerinde kolaylıkla sağlanabilecek.
SDG için sorun adımların diziminde (sekans) saklı. Yani SDG şu kadarını doğal olarak biliyor ki, önce orduya entegrasyon adımını atarsa, Suriye devletinin gelecekte alacağı biçim konusunda yürüttüğü müzakerelerde eli zayıflayacak.
Çünkü bizde bazı şeylerin siyaset üstü olduğunu iddia edenlerin sandıklarının aksine her şey siyasi. Ve pazarlık yahut müzakere de ayıp değil, zaruri ya da en azından işin doğasının gereği.
Kaldı ki, zayıf bir devlet merkezi olsa da güçlü bir vizyonu olan, şiddet tekelini kurabilmiş, belirli bir uyum içinde belirli bir amaca doğru hareket edebilen ve yurttaşlarına ortak bir gelecek umudu sunan bir yönetim de yok Şam’da. El Şara’nın, Suriye halkından yeni bir ulus yaratması hiç kolay değil.
Suriye’de yurttaşlık bilincinin bugünden yarına yeşeremeyeceği de ortada. Suriye’de yurttaşlık........





















Toi Staff
Penny S. Tee
Sabine Sterk
Gideon Levy
John Nosta
Mark Travers Ph.d
Gilles Touboul
Daniel Orenstein