CHP ve sosyalistler ilişkisi üzerine pek çok makale yazıldı. Bütün bunlar üzerinden bazı genel sonuçlar çıkarmak olanaklı hale geldi. Görüldü ki sorun sadece CHP ile sosyalistler arasındaki ilişki değildir. Sorun ülkenin güncel politik durumu ve bunun gelişme yönü üzerinde alınacak tavırda düğümlenmektedir. CHP ve sosyalistler elbette eleştirilebilir, her kesim kendi penceresinden bu eleştirileri yöneltebilir. Ama eleştiriyi yapanlardan ‘Peki siz nasıl bir mücadele hattı öneriyorsunuz, örneğin “sosyalistleri” güçlendirecek mücadele hattı ne olmalıdır’ sorusunu yanıtlamaları beklenirdi.

O halde soru şu: CHP’yi eleştirenler bir mücadele hattı ortaya koyuyorlar mı? Evet koyuyorlar! Ama sorun işte tam da burada kendisini açığa vuruyor. Çünkü “Sosyalistlerin vermesi gereken mücadele için” önerdikleri mücadele hattı bugün CHP’nin fiilen yürüttüğü mücadele hattından daha geri bir mevzide. Bunu yazmakla onlara haksızlık mı etmiş oluyoruz? Elbette hayır. Çünkü önerdikleri mücadele hattı tarikatlara, laiklik karşıtı eylemlere, cumhuriyeti tehdit eden gelişmelere, Kürtlerin hak taleplerine karşı bir barikatın örülmesini öneriyor, mevcut cumhuriyetin ve onun laiklik uygulamasının savunulması ve sosyalizm üzerine birkaç parlak laf ile noktalanıyor. O kadar laf kalabalığı içinde tüm söylediklerinin özü bu! Antiemperyalist birkaç söz onları kurtarmıyor çünkü iş birlikçi tekelci sermayeye dokunmadıkları gibi, aralarında “Eksen değişikliğine gidilip” Çin, Rusya ile ittifakın geliştirilmesini önerenler de var. Böylece ülkenin bağımsızlığı sorunu da çöpe atılmış oluyor.

Demokrasisiz bir cumhuriyet, devletin denetimi yönetimi altında bir laiklik, Kürtlerin ezilen ulus olarak yaşamlarını sürdürmeleri. Sonra bunlara ideolojik kılavuzluk yapan birileri açıklama yapıyor: Diyor ki “Kürt sorunu yoktur demiyoruz, Kürt sorunu vardır” tabii hemen........

© Evrensel