“Yıkılmış bir mezarım ki,

yığılmıştır içinde

Said’den yetmiş dokuz emvat

bâ-âsam âlâma.

Sekseninci olmuştur,

mezara bir mezar taş.

Beraber ağlıyor hüsran-ı İslâm’a.

Mezar taşımla pür-emvat enindar o mezarımla

Revanım saha-i ukba-yı ferdâma.

Yakînim var ki istikbal semavatı,

zemin-i Asya

Bâhem olur teslim,

yed-i beyza-yı İslâm’a.

Zira yemin-i yümn-i imandır

Verir emn-ü eman ile enama...”

Ed-dâî, dua eden, duacınız, hayrınızı isteyen anlamında olup eskiden mektupların sonuna “Ed-dâî Falan” şeklinde imza yerine yazılan bir kelimedir. Bediüzzaman hakikatleri ifade eden şiire benzer bu satırlarda vefatından kırk sene evvel istikbalden haber veren önemli sırları ifade etmiştir.

Eddâî, “Dua eden. Malum bir duacı. Hayrınızı isteyen” manasında, imza yerine yazılan bir tabirdir. Üstad Bediüzzaman Said Nursî Hazretleri tarafından, vefatından kırk sene evvel telif........

© Yeni Asya