Oyun, hayatımızın en doğal ve en temiz anı. Hayal gücünün en yüksek olduğu, en çok zorlandığı, yeni fikirlerin oluştuğu ve belki de en verimli zaman dilimi. Salt bir eğlence değil; çocuğun yüreğindeki özgürlük alanı aynı zamanda.

Çocuk; saklambaçta güveni, körebede yol bulmayı ve sabrı, seksekte ise dengeyi öğrenir. Büyürken bizi adeta gizli bir öğretmen gibi eğitir aslında oyun.

Oyunun bilimsel temeline inersek; bireyin psikoloji, sosyoloji ve bilişsel gelişim gibi pek çok alanda etkisi olduğu görülür. Piaget ve Vygotsky gibi düşünürler de oyunun sosyal yönünün ön plana çıkarılmasındaki rolünü dile getirmişler.

Nörobilimsel olarak oyun, beyinde dopamin salgısını artırır ve bunun sonucu olarak öğrenme düzeyini yükseltir.........

© Yeni Ankara