Siyasette bazen tek bir kelimenin ne kadar ağır bir yük taşıdığını, ancak günün sonunda o kelime sessizce değiştirildiğinde anlıyoruz. Pervin Buldan ile Devlet Bahçeli’nin geçen haftaki görüşmesi sonrasında yaşanan tam da bu. Buldan, sürecin “ikinci aşamaya geçtiğini” ve artık “yasal, hukuki zemine ihtiyaç” olduğunu söyledi. Normal şartlarda bu ifade, süreci ciddiye almak isteyen bir siyasetçinin teknik bir değerlendirmesi olarak okunabilirdi.

Ama burada kilidi açan isim Bahçeli oldu. Çünkü Bahçeli, Buldan’ın cümlelerine “her kelimesine imzamı atarım” diyerek destek verdi.

Şimdi sıkı duralım:
Bu süreç daha birkaç hafta önce Bahçeli’nin ağzından “şartsız, şurtsuz” başlamıştı.

Evet, yanlış duymadınız: Şartsız şurtsuz.

Sürecin başı böyle açılmışken bugün geldiğimiz noktada “yasal zemine ihtiyaç” ifadesinin benimsendiğini duyunca insanın aklına tek bir soru geliyor:

Madem bir yasaya ihtiyaç var, bu neyin koşulsuzluğu?

Siyaset sahnesinde “şart” kelimesi gürültü koparır, itiraz doğurur, müzakere sıkıntısı yaratır. “Şartsız şurtsuz” demek ise en geniş manada bir iyi niyet jestidir. Fakat gelin görün ki, işler her zaman kelimelerin vaat ettiği kadar sade ilerlemiyor.

Çünkü “yasal ihtiyaç” dediğiniz şey doğası gereği bir şarttır.
Yasa olmadan sürecin ilerlemeyeceğini söylüyorsanız, bunun adı ister........

© Yeni Ankara