Zorunluluklar bazen toplumsal dönüşümlerin anahtarı olabilir. Kaynaştırma eğitimi de bu dönüşümün belki de en önemli parçalarından biri. Ancak ülkemizde ne yazık ki bu kavram çoğu zaman amacına uygun şekilde uygulanamıyor. Eğitimde eşitlik ve kapsayıcılık ilkesine dayanan kaynaştırma eğitimi, uygulamada hem engelli öğrenciler hem de öğretmenler için çeşitli sorunlara yol açabiliyor.

Bugün birçok okulda, sınıf öğretmenlerinin ya da branş öğretmenlerinin karşısına özel gereksinimli bir öğrenci çıkabiliyor. Bu öğrenciler işitme, görme, zihinsel, otistik ya da fiziksel engelli olabiliyor. Ancak öğretmenlerimizin büyük çoğunluğu bu öğrencilere nasıl yaklaşacağını bilmiyor. Örneğin sınıfında işitme engelli bir öğrenci olan öğretmen işaret dili bilmiyorsa, öğrenci anlatılanları anlayamıyor. Bu durum, eğitimden beklenen verimin sağlanmasını imkânsız hâle getiriyor.

Görme engelli bir öğrencinin derse katılımını nasıl sağlayacağını kestiremeyen, zihinsel engelli bir öğrenciyle sağlıklı iletişim kurmakta zorlanan ya da asperger sendromlu bir otistik öğrenciye nasıl yaklaşacağını........

© Yeni Ankara