Εντάξει, μπορεί άλλοι σύντροφοι με θέσεις στο κόμμα να μη βάζουν τον πήχη της επόμενης αναμέτρησης τόσο ψηλά. Ο πρόεδρος της συριζαϊκής ΚΟ, για παράδειγμα, δεν θέλησε – sic – να αρχίσει τις προγνώσεις γιατί έχουν πολλά ακόμη να κάνουν. Προτίμησε να αναφέρει μόνο ότι πρέπει να κλείσουν την πόρτα στην Ακροδεξιά και να πετύχουν την ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο αρχηγός, όμως, εμφανίστηκε να θέτει μαξιμαλιστικούς στόχους προκειμένου να επιστρέψει το hype που είχε δημιουργηθεί μετά το αριστερό συνέδριο και το οποίο επέτρεψε στον ΣΥΡΙΖΑ να περάσει το ΠΑΣΟΚ στις μετρήσεις της κοινής γνώμης. Οι μυημένοι στα κομματικά παρασκήνια επιμένουν ότι πίσω από τις κάμερες η στοχοθεσία παραμένει ρεαλιστική, εστιάζοντας στη δεύτερη θέση το βράδυ της ευρωκάλπης. Ωστόσο, όσοι έχουν βρεθεί έστω και για λίγο αντιμέτωποι με τον κασσελακικό ναρκισσισμό δεν είναι σίγουροι πως ο επικεφαλής συμμερίζεται τον πραγματισμό αρκετών στελεχών του. Με άλλα λόγια: δεν είναι βέβαιοι ότι αντιλαμβάνεται το παράδοξο του να ζητά να εκλεγεί πρωθυπουργός αλιεύοντας ψήφους από τη δεξαμενή των αντισυστημικών. Αυτή δεν βγάζει κυβερνήσεις. Ακόμη και το 2015 η πρώτη φορά Αριστερά κέρδισε χάρη στη στήριξη των νοικοκυραίων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ