Η τελευταία φορά που έπεσε στο τραπέζι των αντιπολιτευόμενων η ιδέα ενός συνασπισμού για την κατάθεση πρότασης δυσπιστίας στην κυβέρνηση ήταν μόλις στις 6 Μαρτίου. Η Νέα Αριστερά είχε καλέσει ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και Πλεύση Ελευθερίας να υπερασπιστούν με το κοινοβουλευτικό μπαζούκα το δημόσιο πανεπιστήμιο. Τότε κανείς δεν ανταποκρίθηκε θετικά. Οι πρώην σύντροφοι των νεοαριστερών, μάλιστα, δήλωναν ότι «θα έδινε πολιτικό πλεονέκτημα στον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος ούτως ή άλλως θα εξασφάλιζε, αφού δεν θα καταψηφιζόταν η κυβέρνησή του, και ψήφο εμπιστοσύνης». Τώρα, ωστόσο, οι συριζαίοι διατείνονται πως είναι «αυτονόητο» ότι θα στηρίξουν την ανδρουλακική κίνηση. Το ίδιο θα κάνουν και τα υπόλοιπα κόμματα – άλλα με το δικό τους σκεπτικό κι άλλα με το πασοκικό. Οπότε, εύλογα αναρωτιέται κανείς τι ενδέχεται να κερδίσουν και τι να χάσουν από την πρόταση μομφής κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Η εύκολη απάντηση θέλει τον σχηματισμό ενός μετώπου να απομονώνει τη ΝΔ, προσφέροντας στους αντιπάλους της ευκαιρίες να καρπωθούν τη φθορά της. Για κάποιους κεντροαριστερούς αναδεικνύει και τον πρόεδρό τους επειδή απηύθυνε το κάλεσμα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ