Diğer

13 Şubat 2024

6 Şubat depreminin birinci yıl dönümü anmasında Adıyaman’da sokakları dolaşırken, ilk gittiğim enkaz alanlarında birisi İsias Oteli’ydi.

Depremde yitirdiğimiz her bir kaybın öyküsü var kuşkusuz. Ancak İsias Oteli’nin hikâyesi çok daha farklı ve dramatik ne yazık ki.

Kentin en cafcaflı binalarından birisi olarak bilinen oteldeki yıkımda, çoğunluğu öğrenci olan 72 canımızı yitirdik. Öğrencilerin neredeyse tamamı kentteki spor organizasyonu için Kuzey Kıbrıs’tan (KKTC) gelmişti. Ayrıca öğretmenler ve tur rehberleri vardı kayıplar arasında.

Otelin gündemde kalmasının sebebi sadece yitirdiklerimiz değildi. Sahiplerince başlatılan apartman inşaatının, sonradan otele çevrilmesinde gerekli projenin yapılmamasının yıkıma meydan verdiği bilirkişi raporlarıyla gün ışığına çıkarıldı.

Savcılık, yıkımla ilgili soruşturmayı tamamlayıp iddianameyi hazırladı. Yargılama devam ediyor halen.

İsias Oteli’nin enkazında inceleme yaparken, üç kişiye rastladım tesadüfen. Üçü de KKTC’den gelmişti. Birisinin elinde bir demet çiçek vardı. Usulca enkaza bıraktı.

Sonra diğer arkadaşına arabadaki el fenerini getirmesi için seslendi. Gelen el fenerini, enkazın içine bıraktığı altı demet çiçeğin yanına iliştirdi.

Birkaç dakikalık izleme sonrasında mesleki merakla yanına yanaştım, meçhul gençlerin. Ve, bu satırların yazarı için de bir saatlik dramatik söyleşinin başlangıcıydı bu selamlaşma.

Konuştuğum genç, enkaz başındaki ilk tanışmada KKTC’den geldiğini anlattı. Diğerleri ise, depremin birinci yıl dönümü için kendisine yol arkadaşlığı yapan KKTC’li iki arkadaşıydı. Görüşme isteğimi kabul ettiler. Hemen oracıkta İsias Oteli’nin karşı kaldırımındaki bir çay ocağına geçtik. Sıcak çayların eşliğinde sohbete başladık.

İçlerinden birisi ağlamaklıydı. Adı Tayfun Çanakçı... Veteriner hekim. Lefkoşalı. Bir grup arkadaşıyla birlikte 12 yıldan bu yana afet kurtarma konusunda gönüllü çalışıyor. KKTC’de özellikle orman yangınlarında görev yapan faaliyet içinde çoğunlukla.

Gönüllü çalışmalarını arkadaşlarıyla birlikte Sivil Afet Timi Derneği (SAT Derneği) adıyla sivil toplum örgütüne dönüştürdüğünü anlattı Çanakçı.

Deprem ve enkaz kurtarma çalışmaları Çanakçı’nın yaşamına ilk 1999’da girmiş:

“Kırıkkale Üniversitesi’ndeki akademik eğitimim sırasında, 1999’daki Marmara Depremi’nde sıra arkadaşımın cenazesini tam 43 gün sonra Düzce’de enkazdan çıkardım.”

Çanakçı’dan; ilk ağızdan, İsias Oteli’nin enkazındaki kurtarma çalışmalarını dinledim merak içinde.

Çanakçı, bir yıl öncesini; 6 Şubat ve sonrasını tekrar yaşıyordu adeta:

“6 Şubat sabahı depremi haber aldıktan sonra gönüllü grubumuzla yola çıktık. 7 Şubat günü saat 16.37’de enkazın üzerindeydik. Çalışmaya başladık. Bedenlerin çıkarılması, enkazın temizlenmesi, geçici morgun oluşturulmasına katkı verdik. KKTC’den gelen sivil savunma teşkilatı, KKTC’li bakanlar, aileler hep buradaydık. Lojistik ihtiyaçların giderilmesi ve müdahale için bu çay ocağında kaldık hep.

İlk beş cenazeyi enkazda uyku........

© T24