PKK’nın başı Abdullah Öcalan’ın İmralı Adası’ndaki duruşmalarını izlemiştim. Ada’ya hangi gazeteden, kimin gideceği önceden belliydi. Gidiş tarihi belli olan gazeteciler, Mudanya’da Jandarma Karakolu’na gidiyor, nüfus cüzdanımızı gösteriyor, giriş için bir engel olmadığı söylendiğinde, Mudanya iskelesinden kalkacak olan vapura gidiliyordu.

Vapura binmek öyle kolay değildi. Dönerli demir kapıdan geçiyor, önce el swapları alınıyor, retina taraması yapılıyor, üzeriniz aranıyor. Yanınıza kalem, kağıt para hiçbir şey alamıyorsunuz. Yolculuk boyunca vapurun önünde ve arkasında, içeriye yolda kimse binmesin diye hem de koruma amaçlı olarak asker bulunuyordu.

KURŞUN GEÇİRMEZ CAMLI BÖLÜMDE

İmralı’ya gittiğinizde, yine aynı işlem yapılıyor, duruşma salonuna girmeden önce kurşun kalem ve not defteri veriliyordu. Silah olarak kullanılan kalemler olduğu için Ada’ya gidişte kalem verilmediğini öğrenmiştik. Öcalan’ın avukatları ve yakınları ise Gemlik İskelesi’nden geliyordu. Yani, şehit aileleriyle bir arada yolculuk yapmaları güvenlik açısından sakıncalı bulunuyordu.

Öcalan’ın avukatlarının oturma bölümü ile diğerleri arasında tahta perde vardı. Arada jandarma bulunuyordu. Camları Fransa’dan getirilen ve kurşun geçirmeyen bölümde Abdullah Öcalan hep ayakta duruyordu. Mahkeme Başkanı Turgut Okyay, Öcalan’a istediği kadar söz veriyor, şehit ailelerinin avukatlarının sorduğu bazı soruları ise kabul etmiyordu.

Heyet duruşmaya ara verdiğinde, şehit aileleri ve avukatları ile Öcalan’ın yakınları ve avukatları, arada paravan olan iki faklı yerde duruyordu. Ada’ya para ile giriş........

© Sözcü