ILI: Usijane reakcije na rašomonijadu sa tretmanom trojke iz vrha vlasti RS-a u Tužilaštvu i Sudu BiH, posve nerazumljivo i redovno zanemaruju odgovor na najvažnije pitanje – važe li kod nas zakoni za sve ili ...

Što više čitam, slušam i gledam poplavu reakcija na blamažu – ili, za neke, presedan i “odbranu države” – nakon (tajnog) javljanja Milorada Dodika, pa četiri dana kasnije i Nenada Stevandića i Radovana Viškovića Tužilaštvu BiH i “milosti” Suda BiH s ukidanjem pritvora i potjernica, s jedne strane mi je štošta jasnije, a s druge – i mnogo toga nejasnije. U tu priču, sa elementima političko-pravnog trilera, a još više blamaže, i to obostrane, svašta je udrobljeno – od stavova stručnih, učenih ljudi, koji su u pravnoj nauci kod kuće, preko reakcije poslušnika i “malih od kužine”, osobito Dodikovih, do reagovanja političkih likova iz Federacije i njihovog nauma da se sve prikaže kao trijumf pravne države – i pretvoreno u klinč sa onim što će, sve su prilike, ući u pravne udžbenike kao presedan, a što ne mora biti razlog za zadovoljstvo i (samo)hvalu.

Isto onoliko koliko zdrav um ne prihvata slavljeničku atmosferu u biranim krugovima Republike Srpske i njene vlasti – uz Dodikovo nevesinjsko novo potonuće u secesionističke nebeske snove – a i u onome što je reakcija iz tamošnjih opozicionih krugova, teško je........

© Oslobođenje