Bismillahirrahmanirrahim. Mümin bir insanın imanının derecesini, Müslümanlığının derinliğini ölçme hakkı hiç kimseye verilmemiştir. Çünkü bu, ancak Allah Teâlâ’nın bilebileceği bir sırdır. İnsanların imanını ölçen bir cihaz olmadığı gibi böyle bir yetki de kullara verilmemiştir. Bu nedenle bir müminin Müslümanlığını az ya da çok görme iddiası cahilliktir.

İslam, bütün çağlarda, bütün coğrafyalarda, hatta bir gün uzaya taşınsa bile aynı hakikattir. Müslüman olmanın temel hedefi ise insanın dünya ve ahiret saadetini elde etmesidir. “La ilahe illallah Muhammedur Resûlullah” diyen herkes bu nimete dâhildir. Bu sözden bilerek vazgeçen kimse ise zaten Müslümanlığın dışına çıkmış olur.

Ne var ki zaman zaman Müslümanların içinde umutsuzluk, yorgunluk, moralsizlik görülebilmektedir. Cennet ümidi zayıflamakta, günahlar hafife alınabilmekte ya da bazıları Müslümanlığın lezzetini alamamaktadır. Siyasetteki sorunlar, aile içindeki zorluklar veya çocuklarını Müslüman yetiştirememenin acısı da kimi müminlerde bir tür soğumaya yol açabilmektedir. Bütün bu soruların temelinde, “Neden aynı Allah’a, aynı Kur’an’a, aynı cennete iman ettiğimiz halde ashab-ı kiram gibi coşkulu ve güçlü bir Müslümanlık yaşayamıyoruz?” sorusu yatmaktadır.

İki Müslümanlık Tipi: Bireysellik ve Ashap Ufku

Bu soruya cevap aradığımızda karşımıza iki farklı Müslümanlık anlayışı çıkar. Birincisi:........

© Milli Gazete