İnsan layüsel değildir… Kendini eleştiriden müstağni görenler tuğyana kapı aralamış olurlar…

Eleştiri kendimizi geliştirmek için gereklidir…

Akıl yürütmek, bilgi üretmek, sorunları çözmek akıllı olmanın gereğidir…

Aklî dönüklük, fikri uyanıklık bireysel ve toplumsal tükenişin habercisidir…

Seviyeli eleştiri bir yıkım değil bir inşa çabasıdır… Eleştirinin amacı muhatabımızı değersizleştirmek değil, doğruyu bulmak ve iyiliği çoğaltmaktır… Bu bakımdan eleştiri, bilgiye dayanmalı, hakikat içermeli, inşa ölçeğinde sürdürülmelidir…

Evet, eleştiri bilgi ve görgü kuralları çerçevesinde doğruları dillendirme biçimidir, yoksa insanları biçme ve bitirme operasyonu değildir…

Eleştiri kültür ister… Seviyeli eleştiri ise seviye gerektirir… Seviyesizlerin eleştirisi ise sorun ve sıkıntı demektir… Gereksiz ve amacını aşan eleştiriler bizi geri bırakır…

Temelsiz eleştiriler tembel zihinlerin aymazlığıdır…

Eleştirinin amacı kusur aramak değil, doğruyu yanlıştan ayırma gayretidir…

Bugün bu konuda temel sorunumuz; eleştirel aklı edindik fakat yeterince eleştiri ahlakına sahip olamadık…

Eleştirilerimiz ahlak temelli yürümüyorsa ortaya derin toplumsal yaralar çıkar…

Ahlaka dayalı bir eleştiri insanı büyütür, toplumu........

© Milat