bütün cephelerde yenileceğiz
ve bağlayacaklar ellerimizi
dillerimiz çoktan susmuş zaten
susuz azıksız kalacağız
harabelere dönmüş bir şehrin ortasında
sonra çocuklar gelecek
ellerinde onarılmış sapanlarıyla
onların taşları kazanacak
metallere karşı zaferi

özgür kalacak tüm şehirler
nehirden denize kadar
kundaksız büyüyen çocuklar
örecekler bir dantel gibi şehirleri
hatırlayacak taşlar taşlığını
ve tüm çocuklar kuşanıp yalnızlıklarını
avuçlarındaki taşları sıkarak
ellerini yumruk yapıp
güneşin doğduğu yere bakarak
haykıracaklar tüm dünyaya
“ekmeğimizi ve evlerimizi çaldınız
zeytin ağaçlarımızı yaktınız
annelerimizi........

© İnsaniyet