Belki de dünya, aşırılıklardan bıkmış durumda. Sağdan sola, inançtan kimliğe, ideolojiden ekonomiye her şeyin keskinleştiği bir dönemin ardından, insanlar yeniden “merhametli bir akıl” arıyor. Bu tablo içinde New York gibi bir küresel metropolde Mamdani’nin seçilmesi, dünyanın da hikâyesine yeni bir paragraf ekliyor. Bu, dünyanın kendini dengeleme biçiminin bir örneği.

Dünya siyaseti bir sarkaç gi­bi salınıyor. Bir uçta yük­selen milliyetçilik, göçmen karşıtlığı, güvenlik fetişizmi; diğer uçta ise dayanışma, eşitlik, adalet arayışı. Son yıllarda sarkaç, özel­likle Batı’da sağa doğru sertçe sav­rulmuştu.

Avrupa’da aşırı sağ par­tilerin yükselişi, ABD’de Trum­pizm’in kalıcı etkileri, Fransa’dan Hollanda’ya kadar “yerli” kimliğin yeniden tanımlanması… Bu tab­lo içinde New York gibi bir küresel metropolün, üstelik ABD’nin kal­binde, Hint kökenli Müslüman bir sosyalisti belediye başkanı seçme­si yalnız yerel bir politik olay değil — dünyanın kendini yeniden den­geleme çabasıdır.

Zohran Mamdani, Uganda kö­kenli Hintli bir Müslüman ailenin çocuğu. Ekonomist bir baba, film yapımcısı bir anne — yani kültürle, kimlikle, fikirle yoğrulmuş bir ha­yat. Onu seçtiren şey yalnızca kim­liği değil; o kimliği politik bir dil ha­line getirme yeteneğiydi. “Birlikte yaşamayı değil, birlikte onarılma­yı öğrenmeliyiz” diyordu kampan­ya süresince. New York’un eşitsiz­lik, barınma krizi, polis şiddeti gibi kronik sorunlarını, göçmenlerin ve alt sınıfların hikâyeleriyle birleş­tirdi. Bu onu salt bir “azınlık adayı” olmaktan çıkarıp kent vicdanının sesine........

© Dünya