2025 yılı edebi anlamda sizin için nasıl geçti?

2025 benim için edebiyatla mesafemin farklı bir boyuta ulaştığı yıl oldu. Okuduğum ve yazdığım metinler nicel olarak daha önceki yıllara göre biraz azaldı. Ancak, daha seçici olmaya gayret ettim ve ihtiyacım olana yöneldim.

Bu sene bir roman taslağıyla uğraştım. Yılın büyük kısmını o metin üzerine çalışarak geçirdiğimi söyleyebilirim. Arada öykü yazmaya da devam ettim.

2025 kendi açımdan çok verimli bir yıl olmadı. Farklı deneyimler yaşadığım ve bilinç dışımda neler olduğu konusunda farkındalık geliştirdiğim bir sene oldu. Belki de bu içsel deneyim 2026 yılında edebiyata akacak, kim bilir. Sonuç itibariyle edebiyatın kendisi bir arayışın, kavrayışın, yaşayışın dışa vurumu değil mi?

Bu yıl okuduğunuz ve sizde iz bırakan üç kitap adı söyler misiniz?

Ali Ayçil’in Karşı Roman’ını çok sevdim. Özellikle çizdiği minör karakterle bir yakınlık duydum. Öteki olanı, bir olaydan bağımsız, hâl ile süreç ile anlattığı halde dili öylesine ustalıkla kullanmış ki okurken büyük keyif aldım.

Yücel Balku’nun Sükut Ayyuka Çıkar, Goncanın Üçüncü Günü ve Yalnız İğdenin Kokusu kitaplarını okudum. Üçünü de çok sevdim. Masalsı, sezgisel anlatımı çok hoşuma gitti.

Bir de bu sene yeni çıkanlardan Şeyma Samur’un Açık Deniz isimli öykü kitabını çok beğendim. Öykülerindeki ritim ezgiseldi, müzik dinler gibi okudum. Metinleriyle aramda bir ünsiyet oluştu. Kendi kalemime benzettim, aynı damardan akan iki ayrı nehir gibi.

Türk edebiyatında bugün karşılaştığımız en büyük sorun yazmak mı, yayımlanmak mı, okunmak mı?

Okunmak........

© dibace.net