Orta Vadeli Program’ın Resmi Gazete’de yayımlanması ile birlikte “Güvenceli Esneklik” teraneleri yine gündeme geldi. Yandaş basının bazı kalemleri bunu anında müjde gibi servis etmeye başladılar. Oysa biz çok iyi biliyoruz ki esneklik kavramı ile güvence iki yan yana gelmez kelimeyi ifade ediyor. Çünkü çalışma hayatının pratiği emek kesimi bakımından esnekliğin aynı zamanda güvencesizlik anlamına geldiğini net bir biçimde her zaman ortaya koymuştur. Bunun en somut örneği 4857 sayılı İş kanunu ile birlikte çalışma hayatına getirilen getirilen esnek iş uygulamalarıdır.

Bu esnek uygulamalardan bazıları şunlardır:

Kısmi Süreli Çalışma (part-time): Haftalık çalışma süresi 45 saatin altında belirlenen iş sözleşmeleri ile Düşük gelir, sınırlı sosyal güvenlik hakları ve emeklilik maaşının azalması gibi olumsuz sonuçlar doğurmuştur.

Belirli Süreli İş Sözleşmeleri: Belirli bir süre için yapılan iş sözleşmeleri ile İş güvencesinin ortadan kalkması, işsizlik riski ve uzun vadeli hak kazanımının zorlaşması gibi sorunlar ortaya çıkmıştır.

Çağrı Üzerine Çalışma: İşverenin işçinin mesaisine sadece ihtiyaç duyduğunda işçiyi çağırarak çalıştırması. Gelir ve iş belirsizliği, çalışma saatlerinin düzensizliği ve iş-yaşam dengesinin bozulması gibi olumsuz etkiler yaşanmıştır.

Denkleştirme esası: Haftalık 45 saatlik çalışma süresi, işyerinin ihtiyacına göre farklı günlere dağıtılabilir. Günlük 11 saati geçmemek kaydıyla işveren, yoğun günlerde fazla, düşük........

© Birgün