Yaşamı öylesine geçirilmesi gereken bir süre; sürdürülebilir bir ritimle arada verilen keyifli molalarda yakalamanın hazzıyla yaşanan bir zaman dilimi; ya da ihtirasla bir hedef peşinde koşarak, kırıp dökmeye aldırmadan hedefe kilitlenilmesi gereken bir süreç olarak algılayan insanlar var.
Yaşamımı ritimli, molalı bir yürüyüş olarak, mutlu anları yakalamaya odaklı sürdüren ben, bunun dışında kalanların yaşamda ki varlıklarını fark edemediklerini, yaşamlarına anlam katamadıklarını düşünmekteyim.
Yıllar geçtikçe insan yaşamının sınırlı olduğunun daha bir farkına varıyor. Yaşamı ıskalama lüksümün olmadığını 40 yaşıma bastığım gün, geriye bakarak yaşadıklarımı süzgeçten geçirdiğim gün öğrendim. Her günün yeniden başlamak için bir şans olduğunu fark edip; farklılıklarımı keşfettim. Anı yaşamayı keşfettiğimdeyse, günü elimden gelenin en iyisini yaparak geçirdiğimde artık ben farklıydım.
Yaşamı anlamlı kılmanın sadece kendi elimde olduğunu kavrayınca, İsteklerimin neler olduğunu fark ederek seçeneklerimi gözden geçirdim. Seçtim, istedim, yaptım ve arkasında durup sahiplendim. İyiye ulaşmak için farkımı ortaya koydum. Çok çalıştım ve çalışmaya devam ediyorum.
Balık misali ‘’Evren sudan ibarettir’’ diye düşünmedim. Başımı sudan dışarı çıkarıp, baktım, gördüm, duydum, hissettim; çizdim, boyadım, söyledim, anlattım, öğrettim, yazdım ve yol gösterdim.........

© Anayurt