Türkler neden sevilmiyor? Bu sorunun kolay bir cevabı yok. Tarihi ve kültürel arka planı çok yoğun olan zor bir soru. Ancak bunu tersine çevirmek mümkün.

Elbette bu soruya basitçe “onlar bizi sevmiyorsa biz de onları sevmeyiz” diyerek cevap verebiliriz, böylece sokakta milliyetçi duygular kabartılırken aynı zamanda Türkiye’nin medeni dünyadan daha da kopma riskini de üstlenmiş oluruz.

Neden AB’ye giremiyoruz? Bir zamanlar Osmanlı yönetimi altında olan Balkanlar’da ve Ortadoğu’da neden Türk düşmanlığı var?

Barış çubuğu zaman zaman içilse de eski yaralar yeniden kaşınıyor, beklenmedik anlarda husumet yeniden canlanıyor. Neden çoğu zaman Batılılara karşı aşağılık kompleksine, Doğululara karşı ise küçümseyici bir duyguya kapılıyoruz?

Elbette bunların arkasında pek çok tarihi, dini ve psikolojik faktör var.

Uzun ve yorucu yolculuklarda, yanınızdaki kişiyle istemeden de olsa konuşmaya başladığınızda, Türk olduğunuzu anladıktan sonra genellikle bir “sessizlik” başlıyor. Benim de çok defa başıma geldi. Şayet yolculuk uzunsa, bir süre sonra özellikle koltuk arkadaşınızın kökenleri eski Osmanlı coğrafyasına dayanıyorsa, tarihi, etnik ve dini önyargılar çamuruna bulanmışsa, bir de yaşanmış olumsuz aile hikayeleri varsa sizi tenzih edip, ülkenizi suçlarlar, kimisi nazikçe, kimisi kabaca.

Neyse ki, eski bir hariciyeci olarak hâlâ bazı diplomatik becerilere sahibim ve manevra yapabiliyor, kibarca yanıt verebiliyorum, karşı tarafı utandırabiliyorum da: çoğumuzun yapmaya çalıştığı gibi.

Günün sonunda ne onlar ne de biz, tamamen haklı ve masum değiliz.

Bazen Tevrat üzerinden saldıran, Türkleri İncil üzerinden dini referanslarla ezmeye devam edenler oluyor. “Türkler Mecuc’un torunlarıdır” diye başlıyorlar. “Tevrat’ın Hezekiel Suresi’nde Türklerin Yecüc ve Mecuc olarak tanımlandığını ve oradan bu olumsuz görüşün İncil’e de aktarıldığını” açıklayan biri vardı. “Allah, kutsal kitaplarına uymayan Yahudi ve Hıristiyanları Yecüc ve Mecüc’ü göndererek cezalandırır” diyorlar. Daha sonra “Tanrı’nın kırbacı” olarak gönderildiğini düşündükleri Hun İmparatoru Atilla’yı örnek veriyorlar. Bu noktada Macar dostlarımız yanınızda olup sohbete girseydi, en azından ataları olarak gördükleri Atilla’yı savunmak onlara düşerdi!

Roma ve Bizans’ın “günahkar oldukları için” Türkler tarafından cezalandırıldığını, Avrupa’nın 400 yıl boyunca aynı kaderden kurtulamayacağını anlatmaya devam ediyorlar.

Daha yakın zamanlarda, 1923’e kadar olan dönemde Balkanlar, Ortadoğu, Körfez, Kuzey Afrika ve Kafkasya’nın hikayeleri Türklere karşı kin dile getirmesi açısından oldukça zengin. Çöken imparatorluk, yalnızca diğer “millet”lere değil, Türklere karşı da hiç şefkatli değildi.

Osmanlı’dan sonra gelen İngiliz ve Fransız sömürgecileri de tarihi yeniden yazmaya ve genç nesillerin beyinlerini yıkamaya yönelik ciddi bir girişimle Türk karşıtlığını pekiştirdiler.

Farklı sebeplerden olumsuz düşünmeye eğilimli, önyargıların ve tarihsel ayak izlerinin çoğu zaman daha baskın olduğu ülkelere ve onların insanlarına, kendinizi istediğiniz kadar olumlu imajlarla ve günümüzün yeni mesajlarıyla anlatmaya çalışın, ne yazık ki, pek etkili olmuyor.

Bana sorarsanız her fırsatta dikkatimize sunulan Ermeni soykırımı iddiaları, Kürt sorunu, Kıbrıs’taki çıkmaz, Süryaniler, Hatay sorunu geçmişten günümüze süregelen köklü sorunlar.

Ulusal stratejik çıkarlarımızdan taviz vermeden, her iki tarafı da memnun edecek yaratıcı çözümlerle bunları tarihin tozlu sayfalarına gömmeliyiz. Benim kaygım, bu sorunlar, güçlü olduğumuz bir dönemde........

© yetkinreport.com