27 Kasım tarihinin anlamı nedir? Bu tarih, bilimin konusudur. Bilim ne derse odur. Ama Türkiye’de bilime yer yoktur. En iyisi ben bu konuya girmeyeyim, içinden geçtiğimiz “çağın” bir ucu barbarlığı, öteki ucu sosyalizmi gösteren yeni içeriğine ve bunun enternasyonalizmle bağına dair tezlerimi sizlerin tartışmasına sunayım.

Sosyalist hareket hiçbir zaman “yerli ve milli” olmadı. Onun ana karakteri “enternasyonalizmdir.” Ne zaman “yerli ve milli” olmaya kalktıysa, dünyanın başına gelen belaların ortağı oldu. Toparlanmazsa bu defa “bela uygarlığın sonu” olabilir.

Reel sosyalizmin çözülmesinden bu yana sosyalist hareket “nasıl yeniden enternasyonalist olabiliriz?” sorusunun cevabını arıyor. Cevaplardan birini hatırlatayım: Kendisine TKP adı veren SİP’in cevabı şöyle: Reel sosyalizm döneminin komünist partileriyle temas kurarız, arada sırada “uluslararası komünist partilerinin danışma toplantılarına katılırız”, böylece enternasyonalist olmuş oluruz. Bu toplantı yapıldı mı yapılmadı bilmiyorum. Ama şunu biliyorum: “Uluslararası komünist partilerinin dünya toplantısı”, açıklandığına göre Türkiye’de ya yapıldı ya da yapılacakmış.

Eskiden dünya devrimci sürecinin merkezi sayılan Moskova’da yapılırdı. Şimdi demek ki Moskova’nın yerini Ankara aldı. Bravo.

Birinci ve Üçüncü Enternasyonal’ler devrimlerin ürünüydü. 1848-1871 devrimleri, Marks ve Engels’in ideolojik önderliğinde Birinci Enternasyonal’i doğurdu. Dünya devrimi bu enternasyonalin amacıydı. Devrimci sürecin merkezi Avrupa’dan Rusya’ya kaymaya başladığında Avrupa’daki “barışçı dönemin” Enternasyonal’i İkinci Enternasyonal’di. Onun amacı giderek devrimden uzaklaştı, reformlara odaklandı. Devrimlerin yenilgisi Birinci Enternasyonal’i nasıl sona erdirdiyse, “barışçı, parlamentarist ve legalist” eğilim, Birinci Dünya........

© Yeni Yaşam