Ali Muhammed Sallâbî

’nin, Halilu’r-Rahman Hz. İbrahim Aleyhisselam – Tevhid ve İslam Davetçisi Güzel Örnek- adlı hacimli kitabının (Trc.: Mustafa Kasadar – Asım Sarıtaş, Ravza, İstanbul 2022), özetinde öne çıkardığı önemli sonuçlardan biri Hz. İbrahim’in muvahhitliği esasında Allah tarafından vaz’ /tayin / tespit edilmiş Haniflik şeriatıdır.

Bu sonuç, Hz. İbrahim ile hem kavmîyet hem de şeriat planında İslam ile Yahudilik arasında

tevhit inancında

bir müştereklik kurulmadığı sürece giderilmesi mümkün olmayan derin bir

ayrımı

da ifade etmektedir ki, bizim sonuç olarak zikrettiğimiz husus zaten Allah’ın hükmüne tabidir.

Şöyle ki, Al-i İmran suresindeki 64-68. ayetlerinde -Kur’an Yolu mealiyle- şöyle buyurulmuştur:

“64: “De ki: ‘Ey Ehl-i kitap! Sizinle bizim aramızda müşterek olan bir söze (kelime’ye) gelin: Yalnız Allah’a tapalım, O’na hiçbir şeyi ortak koşmayalım ve Allah’ı bırakıp da içimizden bazıları diğer bazılarını rab edinmesin. Eğer yine yüz çevirirlerse, ‘Şahit olun ki biz Müslümanlarız’ deyin.”

65: “Ey Ehl-i kitap! İbrâhim hakkında niçin tartışırsınız? Oysa Tevrat da İncil de kesinlikle ondan sonra indirildi. Hiç düşünmüyor musunuz?”

66: “İşte siz böylesiniz; hadi hakkında bilginiz olan konuda tartıştınız, fakat hiç bilgi sahibi olmadığınız bir konuda niçin tartışıyorsunuz! Oysa Allah bilir, siz bilmezsiniz.”

67: “İbrâhim ne Yahudi (yahudiyyen) ne Hıristiyan (nasraniyyen) idi; bilâkis o, tek Allah’a inanıp boyun eğmiş (hanif muslim) birisiydi, müşriklerden de değildi.”

68: “Doğrusu........

© Yeni Şafak