Nihayet vakit tamam oldu, bir kere daha Ramazan-ı Şerif’e kavuşmak nasip oldu. Sünnet-i Resul’e uyarak, "Allah’ım, Recep ve Şaban'ı bize mübarek kıl ve bizi Ramazan'a ulaştır" diye niyaz edenlerin niyazı kabul oldu. Hayırlı ve mübarek olsun, rahmetiyle gönüllerimizi ferahlatsın, Ümmet-i İslam için tevhide vesile olsun ve mazlumların gözyaşlarını dindirsin inşallah.

Malum bu defa orucu ve yası birlikte tutacağız. Bu ifadeyi sosyal medyada gördüm (sonra aradım bulamadım, kime ait bu ifade bilemiyorum, beni affetsin), sizlerle de paylaşayım dedim. Doğrusu çok iyi anlatıyor ahvalimizi. Bir yandan Ramazan-ı Şerif’e erişmenin hoşluğunu derinlerimizde yaşarken -ki bu elbette bir lütuf, bir nimet ve rahmettir-, diğer yandan Gazze’nin acısıyla içimiz kavrulmaya devam ediyor. Buna da hamdolsun, zulmün böylesine bile gözlerini kapatabilenler var çünkü aramızda.

Velhasıl, bu defa her Ramazan’dan farklı bir hissiyat içindeyiz, öyle de olmalıyız. Çünkü bizim sabah ile akşam ezanı arasında tuttuğumuz orucu, Gazzeli kardeşlerimiz günlerdir, sahuru yaşamadan ve iftar etmeden tutmak durumundalar. Bu defa, bu buruklukla oruca başlıyoruz, orucu gün boyu yaşarken bunu da gönlümüzde tutmamız ve gözümüzü başka........

© Yeni Şafak