Ülkemizde Gazze›de yaşananlara farklı kesimler farklı biçimde yaklaşıyor, bunu gözleyebiliyoruz. En duyarlı kesim, bütün bunlar olmadan da Gazze diye, Filistin diye, Mescid-i Aksa diye bir meselesi olan insanlarımızdan müteşekkil, protesto ve boykot hareketleri daha ziyade onlardan geliyor. Daha kalabalık bir kesim, son yaşanan vahim olaylardan, israil’in vahşi cinayetlerinden etkilenerek konuya bir duyarlılık gösterir durumda... Yazık ki bu kesimin meseleyle irtibatı oldukça gevşek... Onların yaklaşımının tarihsel bir derinliği, ümmet kardeşliği bağlamında bir muhtevası pek yok. Gösterdiği vahşi saldırganlık yüzünden israil’e kızıyorlar sadece. Sadece haberleri izlerken ya da ilgili bir şey gördüklerinde ilgililer konuyla... Mesela kısa bir süre boykot ürünlerini boykot etseler bile, ilk indirimde bu ürünlerin raflarını birkaç saat içinde boşaltabiliyorlar. Başka bir kesim de bu olayları uzaktan seyrediyor, umursamayıp hayatlarını yaşamaya devam edenler de var. Bir de Filistin’e karşı gösterilen duyarlılığa ifrit olanlar var, birilerine öfkeleri o kadar kabarmış ki parçalanmış bebek cesetleri bile onların kalplerini yumuşatamıyor. Düpedüz ırkçılık yapanlar, hatta israil’e doğrudan destek verenler bile var aralarında.

Türkiye’de nitelik olarak manevi bir gerileme yaşamakta olduğumuz bir gerçek... Toplumsal ayrışmayı tetikleyen maksatlı birtakım girişimler olduğunu biliyoruz. Ama bunun ötesinde karşıtlıkların biriktirdiği öfkeler de insani konularda artık ortak bir noktada buluşmamıza engel olabiliyor. En son deprem ertesinde bu ayrışmaların nerelere varabildiğini gördük. Bir toplum, meselelerini hakkaniyetli bir biçimde........

© Yeni Şafak