“On yıl sonra bugün yaşadığımız çaresizliğin bir devamını yaşamamak için ne yapabiliriz?” sorusuna cevap aramaya kaldığımız yerden kısa paragraflarla devam edelim.

Terör devleti İsrail’e ve ona payandalık eden ülke ve şirketlere ait ürünleri satın almamak, bu yolla zulme sermaye kazandırmamak üzere birtakım protesto listeleri var önümüzde. Bu kesinlikle doğru bir yöntem ve sürmeli... Ancak bu ürünleri sadece bugünlerde değil, bir daha asla satın almamak için de kararlılık içinde olmalıyız. Alışveriş ettiğimiz her yerin bu sabıkalı marka ve ürünlerce işgal edilmiş olduğunu fark etmek insana kahır veriyor. Buna izin vermemeli, yabancı mal ve marka hayranlığını bırakıp yerli üretim ürünlere yönelmeliyiz. Ve bunu sadece bugünkü gibi olağanüstü zamanlarla sınırlı bırakmayıp bütün zamanlara yaymalıyız.

Türkiye tarımda tohum ihtiyacını gidermek noktasında büyük ölçüde dışa bağımlı... Bu ihtiyacın bir kısmı da İsrail’den sağlanıyor. Bir tarım ülkesi olduğumuz düşünülürse bunun normal bir tablo olmadığını kabul etmek zorunda kalırız. Bugün tohumunu dışarıdan aldığımız ürünlerin kahir ekseriyeti bu topraklarda çok uzun zamandır tarımı yapılan mahsuller... Nasıl oldu da kendi yerli tohumlarımızın yitip gitmesine razı olduk ve dışa bağımlı hale........

© Yeni Şafak