Adam, paranın kokusunu çok iyi alıyor… Ve dahi neyi, ne zaman, ne şekilde ve ne kadar ‘tıraşlayabileceğini’ de çok iyi biliyor. Tek kusuru, freninin tutmaması…

Köyünde koyunları sağan annesine yardımlarken idrak etmeye başlamıştı, bir koyundan kaç post çıkarabileceğini.

Koyundan aldığı ilhamla, diploma sorununu da cüretkârca halletmişti.

FETÖ’nün lağım kanalındaki futbol yorumculuğu; spor dünyasının ciğerini okuma fırsatı verdiği gibi, cehalete dayalı özgüvenine de tavan yaptırmıştı. Demagoji sanatındaki yetkinliği ise; Antik Yunan hatiplerini suya götürüp susuz getirecek kadar ilerledi. Ne de olsa Helen’lerin biyolojik ve zihinsel kodlarına uzak sayılmazdı.

FETÖ kanalındaki stajından olmalı, ele geçirme ve çökme gibi eylemlerde müthiş bir öz yetenek geliştirdi.

Cüretkâr cesareti; ticarî yetenek, müthiş özgüven ve arkalandığı ‘cemaat’ kisveli küresel destekle harmanlanınca, CHP merdivenini hızla tırmanması zor olmadı.

İlçe Başkanlığını hızla geçip, 2014’te Beylikdüzü Belediye Başkanı olmayı başardı.

Böylesi makamlar onu tatmin etmezdi. Zaten kendisini arkalayanların niyeti de önce İstanbul’a, ardından CHP’ye ve sonra da bütün Türkiye’ye çökmekti.

Siyasî gidişatın yanısıra ‘şans faktörü’ de kendisinden yanaydı. Arkasındaki güçlerin, iletişim, bilişim, tanıtım ve nihayet toplumsal hipnoz yeteneklerinin de katkısıyla, ‘nimete’ kavuştu.

Ne diyordu, seçim ekranlarında? “İstanbul bir nimet, nimet!...”

Ahali, Sülün Osman’a rahmet okutacak nimet avcısının, İstanbul’un nimetlerini ‘israftan kurtarıp’, şehir halkının hizmetine sunacağını zannetti. Hem de 5 yıl arayla 2 kez…

Seçimi kazanınca, daha koltuğa oturmadan, belediyenin tüm bilgisayar kayıtlarını kopyalatmaya yeltendi. Ama mahkeme engeline takıldı. Yine de verilerin ne kadarının kopyalanmaktan kurtulabildiğini öğrenemedik.

Her neyse… Sonrasında hepsini ele........

© Yeni Ankara