|
Kardelen Tanaşİnsaniyet |
Gökyüzünün en ücra köşesinde saklı bir umut var biliyorum. Ne zaman baksam bir kuş uçar, Şifresidir umudun, gökyüzünün mavisinde uçan...
Ben ki memleket gibiyim bazen. Şehrim kadar dağınığım, şehrim kadar kırgınım insanlara… Bir kış biriktirmişim içimde, bir koca mevsim...
Duygularım yığılmış asfalt kaldırımlara! İçime sığmıyor gökyüzü, Ay parçalanıyor gecenin asaletinde, Siyah yine tenime işlemiş;...