|
Hilal Demirİnsaniyet |
Naftalin kokulu evimden çocukluğumu alıp, Alice’ in Harikalar Diyarı’na düştüm… O tavşanın bilinmez kuyusundayım… Rapunzel’ in...
Uyuduğunda geçecek sanıyorsun bu yorgunluğun… Geçecek sanıyorsun akıl almaz duygusuzluğun… Dinleneceksin zannediyorsun zaman geçtiğinde,...
Bir kıyısında değiliz dünyanın Dehlizlerine bir çarpıp bin kanıyoruz Diyarı kıblende Mahcubiyetle baş eğiyoruz… Ey Şehit...
Korkma sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak… Korkmadılar… Ve tüm dünyaya gösterdiler bire bin veren şehadet erlerinin zaferini… ...
“Beytülmakdis’ e gidemiyorsanız kandillerine yağ gönderin” buyurmuş Sevgili Peygamberimiz… Sizce Neden? Taşın altına elimizi koymamız...
“Yol mu yolculuk mu?” deseler, yolda olmak diyor. Gençlik işte, yollarda buluyor keşfetmenin lezzetini. Yaşamanın hırçın saatleriyle sakin...
Nasip kadar esrarlı saatler… SEDEFten bir vakte girdik… Bir dua cümlesini dizer gibi titizlikle can bulmaya çalışıyoruz. Ah be hilâl!.....