Yıldırım Koç yazdı…

Çok bilinen bir boksör fıkrası vardır. Maç öncesinde antrenörü boksöre moral vermiş, maçı kesinlikle kazanacağını, rakibinin zayıf olduğunu söylemiş. Maç başlamış, ancak bizim boksör sürekli dayak yiyormuş. İlk raunt bitmiş, boksör köşesine gelmiş. Antrenör moral vermeye devam etmiş. “Aferin, evladım, adamı iyi perişan ettin, aynen devam,” demiş. İkinci raunt başlamış. Bizim boksör yine perişanları oynuyor. Ara verilmiş. Antrenör moral vermeyi sürdürmüş. “Çok iyi dövüştün, bravo,” demiş. “Rakibini perişan ettin; adamın ayakta duracak hali kalmadı.” Üçüncü raunt başlamış. Bizim boksörün yumruğunu kaldıracak hali yok; ama rakibi çevresinde dolanıyor, ikide bir etkili yumruklar sallıyor. Bizim boksör üçüncü raundu zar zor bitirmiş; gong imdadına yetişmiş. Ama antrenörün gazı devam ediyormuş. “Adamı,” demiş, “yere düşürmene az kaldı. Biraz daha gayret, adamı nakavt edeceksin.” Boksör, “hocam,” demiş, “adamı çok iyi dövdüm, değil mi?” Antrenör, “evet,” deyince, “ama hocam ben adamı perişan ediyorum da, biri de........

© Veryansın TV