“Ali dur Ali... Bekle beni oğlum. Hastaneye gideceğiz" diye kaybolan evladını arıyordu...

Bindiğim otobüste arka koltuklarda bir kadıncağızın evladıyla ilgili çaresiz yalvarış sesleri geliyordu. Koltukta oturmasını arabanın fren yapabileceğini, sağa sola dönüşte düşebileceğini söylüyordu ama sesin gelişinden ve söz dinlemeyen çocuktan sanki zihinsel özürlü bir çocuktu.

Onu hastaneye götürüyordu. Ama konuşması otoriter değildi. Anadolu tabirince biraz safça konuşuyordu. İçim iki kez yandı... Bu annenin hâli ve çaresizliği ile zapt etmekte zorlandığı çocuğunun hâli.

Otobüs Bakırköy Sadi Konuk Devlet Hastanesinin önünde durduğunda inen yolcular arasında ben de vardım. Metrobüse geçmek için merdivenlerden yukarı tırmandım. Köprü üzerine çıktım ki arkamda aynı tanıdık ses.

-Ali dur Ali... Gitme dur bak........

© Türkiye