“Allah’ım bana yardım et! Kuvvet ver! Sabır ihsan eyle!.. Millete de uyanmak, hakkı hak bilip, bâtılı bâtıl bilip itikad etmek nasip eyle!” Hınçla ve hırsla kapıyı örttü. Bu harekete fena hâlde bozulmuş, fevkalâde de üzülmüştüm. “Ne biçim yaklaşım Allah’ım?” “Nasıl bir gözle bakıyor ki bu kadar katı olabiliyor bir insan?” “Kendi almayabilir, adama niçin mâni oldu? “Ona ne?” “Bu nasıl iş?” “Dindarlık, ilim sahibi olmak kimin tekelinde?” “Din yalnız imâmlara, hacılara, hocalara mı emredilmiş?” “Ne demek istiyor?” “Allah’ım bana yardım et! Kuvvet ver! Sabır ihsan eyle!” “Millete de uyanmak, hakkı hak bilip, bâtılı bâtıl bilip itikad etmek nasip eyle!” “!!!” Diye söylenerek, o beni itekleyene ve bütün insanlara; kurtulmaları, hakiki mümin olmaları için duâlar ederek başka bir iş yerine geçtim. Dokunsalar ağlayacak hâldeydim. Kafam zonkluyordu âdeta… Ne zamandır bir kitap satamadığım gibi insanların garip bakışları,........

© Türkiye