«Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, οι ελίτ της εξωτερικής πολιτικής στην Αμερική έπεισαν τους εαυτούς τους ότι η μόνιμη αμερικανική κυριαρχία σε ολόκληρο τον κόσμο θα εξυπηρετούσε καλύτερα από οτιδήποτε άλλο τα συμφέροντα της χώρας μας. Ωστόσο, οι υποθέσεις άλλων χωρών μας απασχολούν μόνο εφόσον οι δραστηριότητές τους απειλούν ευθέως τα συμφέροντάς μας».

«Οι ελίτ μας υπολόγισαν λάθος και με κακό τρόπο την προθυμία της Αμερικής να επωμιστεί για πάντα βάρη σε διεθνές επίπεδο, για τα οποία ο αμερικανικός λαός δεν έβλεπε πώς συνδέονται με τα εθνικά συμφέροντα. Υπερεκτίμησαν την ικανότητα της Αμερικής να χρηματοδοτεί, ταυτόχρονα, ένα μεγάλο κοινωνικό-ρυθμιστικό-διοικητικό κράτος και ένα τεράστιο σύμπλεγμα ενόπλων δυνάμεων, διπλωματών, υπηρεσιών πληροφοριών και ξένης βοήθειας. Στοιχημάτισαν, σε μεγάλο βαθμό παραπλανητικά και καταστροφικά, στην παγκοσμιοποίηση και το αποκαλούμενο ελεύθερο εμπόριο».

«Επέτρεψαν σε φίλους και εταίρους μας να μετατοπίσουν το κόστος της άμυνάς τους στον αμερικανικό λαό και κάποιες φορές να μας σύρουν σε συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις οι οποίες μπορεί να έχουν κεντρική θέση με βάση τα δικά τους συμφέροντα, αλλά ήταν μόνο περιφερειακές ή και άσχετες για τα δικά μας».

Τα παραπάνω αποσπάσματα προέρχονται από τη νέα........

© Ta Nea