Diğer

T24 Haftalık Yazarı

05 Kasım 2023

Fransa Ulusal Kütüphanesi (BnF)

Fransa Kültür Bakanlığına bağlı olarak herkese açık şekilde hizmet vermesinin yanı sıra ülkenin "yasal depo"su olan, yani ülkede ne yayımlanıyorsa yasal olarak kopyalarının buraya teslimi gereken niteliğiyle Fransa Ulusal Kütüphanesi (BnF), Paris'te Richelieu ve François Mitterand'ın adını taşıyan iki ayrı mekândaki ana yerleşkeler ile "Arsenal Kütüphanesi", "Paris Ulusal Opera Müze ve Kütüphanesi" ve "Jean Vilar Evi"nden oluşuyor. 2.300 çalışanı ve koleksiyonunda toplam 42 milyon kayıt var. Bunların 16 milyonu kitap, 410.000'i gazete ve dergi, 950.000'i harita, 2 milyonu müzik notası ve 1.800 terebayt karşılığı web sitesi. Bunların dışında ses ve müzik kayıtları, pullar, elyazmaları, çizimler ve baskılı malzeme de mevcut.

Fransız Ulusal Kütüphanesinin tarihi 1660'lara dayanıyor. O tarihlerde tahtta bulunan ve koleksiyonculuğa çok meraklı olan XIV. Louis, 14. yüzyıldan beri oradan buradan toplanıp Louvre Sarayında saklanan elyazmalarını, "Sanatın Hamisi" olarak tanınan Başveziri Kardinal Mazarin'in inanılmaz para akıtarak ve "Hôtel Tubeuf" dahil birkaç binayı birleştirerek yaptırdığı eski sarayına taşır. 1692'de "Kralın Kütüphanesi" olarak açılan tesisin koleksiyonu zaman içinde öylesine büyür ki, hemen yanındaki "Hôtel de Nevers" binası da satın alınarak bünyeye katılır.

Tabii ki büyüme devam edecek, Fransız İhtilalinden sonra el konulan asillerin ikametgâhlarından getirilen eserlerle yeni bir sıçrama yapacak, adı da "Ulusal Kütüphane"ye dönüştürülecek; ama elbette siyasal rejimlerin "müzikli sandalyeler" gibi dans ettiği Fransız tarihinde, 1868'de adı bu defa "Hükümdarlık Ulusal Kütüphanesi"ne çevrilecek ve aynı zamanda Richelieu Sokağı üzerinde Mimar Henri Labroust'ın tasarladığı yeni binasına taşınacaktır. Bu mimarın, günümüzde adını taşıyan, yukarıda fotoğrafı bulunan, nefes kesici düzeyde etkileyici salonu Osmanlı mimarisi etkisinde yaptığı bilinir.

Derken bu mimarın ölümü ardından görevi devralan Mimar Jean-Louis Pascal tarafından artık yerleşke diyebileceğimiz kütüphane yapıları daha da büyütülecektir. Onun eklemeleri arasında en ilginç olanlar aşağıda fotoğrafı görülen oval Okuma Salonu ile binanın muhteşem merdivenleridir.

Paris'in 2. Bölgesindeki yerleşke dört tarafı sokaklarla çevrili koskoca bir blok üzerinde kurulu. Tahmin edileceği gibi defalarca orasına burasına dokunulmuş. En sonuncusu 2020 yılında tamamlanan, Virginie Bregal ve Bruno Gaudin adlı mimarlarınki. Toplam'da 58.000 metrekareye ulaşan alanda, yukarıda bahsettiklerime ilaveten dört diğer okuma odası, sürekli sergi alanı ve 22 milyon belge yer alıyor. Yerleşkede Madalyalar Müzesi, Chartes Ulusal Okulu ve Fransa Ulusal Sanat Tarihi Enstitüsü kütüphaneleri ve Fransa Ulusal Kütüphanesi Müzesi bulunmakta. Bunlarla Richelieu, dünyanın en büyük sanat, arkeoloji ve kültürel miras bilgi merkezi durumunda.

Richelieu Yerleşkesinden çıkıp, Paris'in 6. Bölgesinde, Sen Nehri kıyısında devasa bir arazi üzerinde yükselen dört "L" şekilli gökdelen ile çevrelenmiş François Mitterand Yerleşkesine gelirseniz, zaman yolculuğuna çıkmış duygusuna kapılabilirsiniz. 1986'da zamanın Fransa Cumhurbaşkanı François Mitterand'ın, "...dünyanın en büyük ve en modernlerinden biri, tüm bilgi alanlarını kapsayan, herkese açık, en ileri bilgi aktarımı teknolojileriyle donatılmış ve diğer Avrupa kütüphaneleriyle işbirliği içinde..." olacağını açıklayarak giriştiği ulusal kütüphane projesi için açılan yarışmayı Fransız Mimar Dominique Perrault kazanmıştı. Perrault'nun tasarımı 1996 yılında "Mies van der Rohe Avrupa Çağdaş Mimarlık Ödülü"ne layık görüldüyse de, gerek finansman zorlukları gerek yüksekliğinin yarattığı teknik nedenlerle uzadıkça uzayan ve halkın ağzına sakız olan inşaatın tamamlanması ve ardından Richelieu Yerleşkesinde bulunan büyük koleksiyonlarının devri yedi yılı bulacaktı. Aşağıda fotoğrafı görülen yeni "Fransa Ulusal Kütüphanesi François Mitterand Yerleşkesi" nihayet Aralık 1996'da hizmete açıldı.

Gerçekten böylesine modernite, böylesine çağdaşlık az bulunur. Bu kapsamda, Fransa Ulusal Kütüphanesi tarafından üretilmiş olan ve dünya üzerinde en gelişmiş dijital kütüphanelerden birisi olarak kabul edilen "Gallica" için de not düşeyim. Adını Galya Gülü ya da Fransız Gülünden alan sistemde, e-kitaplar, ses kayıtları, yüksek çözünürlükte görseller, videolar ve yazılı metinlerden oluşan 6 milyona yakın sayıda belge saklanıyor. Arzu eden herkes şu bağlantıdan ulaşabiliyor.

Çok yoğun etkinlikler, konferanslar, yazarlarla buluşmalar ve sergiler düzenleyen François Mitterand Yerleşkesinde yer alan Ortaçağ ve sonrasına ait 20 farklı dilde elyazmaları koleksiyonu dünyanın en büyüğü. Bunlar içinde şarkılar, kahramanların aşk masalları, Doğu edebiyatı, Doğu ve Batı dinleri, kadim tarih, bilim tarihi ve Fransız edebiyatının ünlü yazarlarının hepsinin defterleri de var. Kadim Yunan dönemine ait 5.000 elyazması da cabası!

Gelelim kütüphanenin üçüncü binasına. Bilindiği üzere "arsenal"ın amlamı cephanelik, silah deposu ya da tophane. Bu bina da Paris'in 16. yüzyıldan itibaren bu amaçlar için kullanılan tarihi Arsenal Semtinde. Bu yerleşkenin içinde "Fransa Topçuluk Büyük Komutanı"nın ikametgâhı olan bina 18.yüzyılda bir Fransız aristokratının kişisel kütüphanesine dönüşmüş. Fransız İhtilalinde el konulan binadaki koleksiyon, kilise kütüphaneleri ve Bastil Kalesi arşivlerinin de buraya taşınmasıyla genişletilmiş ve 1797'de halka açık bir kütüphane olarak hizmete sunulmuş.

19. yüzyıldan itibaren başta tiyatro olmak üzere gittikçe ihtisaslaşan kütüphane aynı zamanda Fransa'nın her yerinde basılan gazete ve dergilerin birer kopyasını da koleksiyonuna ekler olmuş. Arsenal Kütüphanesi 1934'te Fransa Ulusal Kütüphanesi (BnF) bünyesine dahil edilmiş.

Yukarıda bahsettiklerime ek olarak günümüzde bu kütüphane kayıtlarında 150.000 adedi 1880 öncesine ait olmak üzere bir milyon kitap (16.–19. yüzyıllar arası Fransız edebiyatının tamamı), 12.000 elyazması, 100.000 baskılı eser, 3.000 çizelge ve plan ile bibliyofili tarihi ve ciltçilik tarihi eserleri mevcut.

Paris'in 9. Bölgesinde bulunan, belki de dünyanın en ünlü opera binası olarak bilinen ("Operadaki Hayalet" müzikalini hatırlayın) Palais Garnier'in içinde, batı yönünde, güvenlik nedeniyle İmparator III. Napolyon'un özel giriş kapısı olarak inşa edilen pavyonda (Rotonde de l'Empereur) yer alan "Opera Kütüphane ve Müzesi", 1935 yılından beri Opera'ya değil, Fransa Ulusal Kütüphanesi Müzik Bölümüne bağlı.

1870'de Üçüncü Cumhuriyetin kurulması, Fransa'nın fena halde Almanlara yenilmesi ve III. Napolyon Hazretlerinin 1873'te ölümü ardından bu ayrı kapı saçmalığına son veren Cumhurbaşkanı Mac-Mahon, pavyonun, operanın kitap ve arşivlerinin muhafazası amacıyla kullanılmasına onay vermiş. Aslına bakılırsa, Paris Operası 1669'da kurulmuş olsa da, yüz yıldan fazla sürdürülen faaliyetlerin arşivinin ve kütüphanesinin ayrı ayrı organizasyonu ancak 1866'da mümkün olmuş ve 1875'te de inşaatı tamamlanan Palais Garnier'e taşınılmasının hemen ardından bu iki kaynak birleştirilerek envanteri yayımlanmış. Bunu, 1871'de kurulan yeni müzenin bünyeye katılması ve halka açılması izlemiş. Yukarıda belirttiğim gibi Fransa Ulusal Kütüphanesine 1935'te katılmasına kadar Fransa Güzel Sanatlar Devlet Bakanlığına bağlı olarak faaliyetini sürdürmüş.

Beş salona yaygın müzede, tablolar, kostümler, sahne eskizleri ve maketlerle Paris Operası tarihi izlenebiliyor. 600 bin kayda sahip kütüphane ise, kitaplar, mektuplar, notalar, librettolar, fotoğraflar ve baskılı malzemeyle aynı tarihin yansıması.

BnF bünyesindeki son durağımız Paris'in uzağında, Avignon kentindeki Jean Vilar Evi. Vilar, Fransa'nın gelmiş geçmiş (1912-1971) en ünlü tiyatro oyuncu ve yönetmenlerinden biri. 1947'de yeni kurulan yıllık Avignon tiyatro festivalinin başına getiriliyor. Zaman içinde "Ulusal Halk Tiyatrosu"nu da kuran, ayrıca "Off" festivalini de devreye sokan Vilar, tiyatroyu tam anlamıyla halka indiren kişi olarak tanınır.

1979 yılında BnF, Avignon Belediyesi ve Jean Vilar Derneği bir araya gelerek, "Hôtel de Crochans" adlı binaya "Jean Vilar Evi" adını verir ve BnF'nin "Gösteri Sanatları Bölümü"nün bir uydusu olarak devreye alır. İlan edilen amaçları, dünyanın en önemli iki tiyatro festivalinden biri olan (diğeri Edinburg Festivali) Avignon Festivali, "Off" Festivali, Avignon Kış Dans Festivali (Les Hivernales) ile Avignon ve çevresindeki diğer sahne etkinliklerinin arşivlerini muhafaza etmek, üzerlerinde yapılacak araştırmalara, çalışmalara olanak sağlamak ve halka sunmaktır. Ayrıca dünyada geçerli gösteri sanatları ile ilgili ne varsa burada bulunmaktadır.

Koleksiyonunda basılmış ya da basılmamış tiyatro oyunları metinleri, dergiler, pragramlar, broşürler, afişler, basın dosyaları, videolar ve fotoğraflar mevcut. Sürekli olarak açık olmasının yanında kütüphane, Avignon Festivali sırasında sergiler, konferanslar, seminerler ve buluşmalar düzenlemekte.

[1] Foto: Adelphilos, CC BY-SA 4.0,

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Salle_Labrouste_INHA.jpg#/media/File:Salle_Labrouste_INHA.jpg

[2] Foto: Jean-Christophe Ballot,

https://www.timeout.com/paris/en/museums/bibliotheque-nationale-de-france-richelieu-and-musee-du-cabinet-des-medailles

[3] Foto: Arthur Weidmann, CC BY-SA 4.0,

https://fr.wikipedia.org/wiki/Biblioth%C3%A8que_nationale_de_France#/media/Fichier:Biblioth%C3%A8que_Mitterrand_Mai_2022.jpg

Şefik Onat kimdir?

Şefik Onat, TED Ankara Koleji ve Londra Hendon Grammar School'da lise eğitiminin ardından A. Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesinden mezun olmuştur. 1966 – 1982 yılları arasında Dışişleri Bakanlığı mensubu diplomat olarak Bakanlıktaki görevlerinin dışında OECD İktisadi İşbirliği ve Kalkınma Teşkilatı (Paris), Jakarta ve Islamabad T.C. Büyükelçilikleri, Birleşmiş Milletler Daimi Temsilciliğinde (New York) görev yapmıştır.

1982 – 1983 yıllarında Başbakanlık/Devlet Bakanlığı Özel Danışmanlığında bulunduktan sonra devlet memuriyetinden ayrılmıştır.

1984 – 1995 yılları arasında özel sektörde üç farklı şirkette üst düzey yöneticilik hizmetini takiben, 1996'da TOKI tarafından gerçekleştirilen B.M. HABITAT II Konferansının Konferans Hizmetleri Koordinatörü olarak Türkiye tarihinde yapılan en büyük ve en kapsamlı uluslararası organizasyonun sorumluluğunu üstlenmiştir.

Bu konferansın ardından, 1997- 2010 yılları arasında, kendi kurduğu "ASİTANE Etkinlikler" firması eliyle, kamu kuruluşları ya da yerli ve yabancı Birlikler/Dernekler/Şirketlerin çeşitli ulusal ve uluslararası kongre, konferans, tanıtım, özel etkinlik, gösteri organizasyonlarını gerçekleştirmiştir.

Öte yandan, Mimar Prof. Suha Özkan'la birlikte, 2006 yılında tüm dünya mimarlarının çalışmalarını internet ortamında tam eşitlik ilkeleri kapsamında yayınlayabildikleri ve yarıştıkları "World Architecture Community"i kurmuştur.

2010 başından itibaren kendini tamamen emekli ederek eşiyle birlikte Bodrum'a yerleşmiş ve bütünüyle, her zaman özel merakı olan tiyatro ve tarihi roman alanlarında yazmaya yönelmiştir.

Tiyatro yazarı olarak, geçmiş yıllarda TRT'de "Radyo Tiyatrosu" ve "Arkası Yarın" programlarında, özgün + çeviri + uygulama niteliğinde 53 eseri yayınlanmıştır. Günümüze kadar sahne için 6 müzikal/müzikli oyun, 2 sahne oyunu, 5 film senaryosu yazan Onat'ın ayrıca 3 oyun çevirisi vardır.

Yayımlanmış, editörlüğünü yaptığı 2 kitabın dışında, "Son Sultan Abdülhamid" ve "Casuslar İni İstanbul" başlıklı iki belgesel tarihi romanı ve diplomasi dönemi anılarını yansıtan "Diplomasi Dedikleri" başlıklı kitabı bulunmaktadır. ONK Telif Ajansına bağlı bulunan Onat, "T24 Haftalık" ve "EK Eleştiri Kültür Dergisi" yazarları arasındadır.

1943 Ankara doğumlu, evli ve üç çocuk sahibidir. İngilizce ve Fransızca bilmektedir. İngiliz "British Council"ın lisanslı İngilizce hocasıdır.

Mafra Manastırı Kütüphanesindeki değerli kitapları böceklerden korumak için çok ilginç bir yöntem uygulanıyor. İki farklı tür yarasa bu amaçla mekânda yaşatılıyor, bunlar sürekli böcekleri avlıyor!

300 çalışanı olan Kanada Parlamento Kütüphanesinin koleksiyonunda, en başta Kraliçe Victoria'nın gönderdiği 47.000 eser dahil 650.000 eser kayıtlı. Kütüphaneyi sadece temsilciler ve parlamento çalışanları kullanabiliyor. Bu nedenle araştırmacılara ve halka sunmak üzere koleksiyonla ilgili kitaplar art arda yayımlanıyor

Geçen hafta ABD Kongre Kütüphanesi ile noktalamıştım yazımı. Hazır Kuzey Amerika'dayken oradan devam edeyim...

© Tüm hakları saklıdır.

QOSHE - Bilgi tapınakları: Dünyanın en güzel kütüphaneleri (XII) | Fransa Ulusal Kütüphanesi - Şefik Onat
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Bilgi tapınakları: Dünyanın en güzel kütüphaneleri (XII) | Fransa Ulusal Kütüphanesi

13 2
05.11.2023

Diğer

T24 Haftalık Yazarı

05 Kasım 2023

Fransa Ulusal Kütüphanesi (BnF)

Fransa Kültür Bakanlığına bağlı olarak herkese açık şekilde hizmet vermesinin yanı sıra ülkenin "yasal depo"su olan, yani ülkede ne yayımlanıyorsa yasal olarak kopyalarının buraya teslimi gereken niteliğiyle Fransa Ulusal Kütüphanesi (BnF), Paris'te Richelieu ve François Mitterand'ın adını taşıyan iki ayrı mekândaki ana yerleşkeler ile "Arsenal Kütüphanesi", "Paris Ulusal Opera Müze ve Kütüphanesi" ve "Jean Vilar Evi"nden oluşuyor. 2.300 çalışanı ve koleksiyonunda toplam 42 milyon kayıt var. Bunların 16 milyonu kitap, 410.000'i gazete ve dergi, 950.000'i harita, 2 milyonu müzik notası ve 1.800 terebayt karşılığı web sitesi. Bunların dışında ses ve müzik kayıtları, pullar, elyazmaları, çizimler ve baskılı malzeme de mevcut.

Fransız Ulusal Kütüphanesinin tarihi 1660'lara dayanıyor. O tarihlerde tahtta bulunan ve koleksiyonculuğa çok meraklı olan XIV. Louis, 14. yüzyıldan beri oradan buradan toplanıp Louvre Sarayında saklanan elyazmalarını, "Sanatın Hamisi" olarak tanınan Başveziri Kardinal Mazarin'in inanılmaz para akıtarak ve "Hôtel Tubeuf" dahil birkaç binayı birleştirerek yaptırdığı eski sarayına taşır. 1692'de "Kralın Kütüphanesi" olarak açılan tesisin koleksiyonu zaman içinde öylesine büyür ki, hemen yanındaki "Hôtel de Nevers" binası da satın alınarak bünyeye katılır.

Tabii ki büyüme devam edecek, Fransız İhtilalinden sonra el konulan asillerin ikametgâhlarından getirilen eserlerle yeni bir sıçrama yapacak, adı da "Ulusal Kütüphane"ye dönüştürülecek; ama elbette siyasal rejimlerin "müzikli sandalyeler" gibi dans ettiği Fransız tarihinde, 1868'de adı bu defa "Hükümdarlık Ulusal Kütüphanesi"ne çevrilecek ve aynı zamanda Richelieu Sokağı üzerinde Mimar Henri Labroust'ın tasarladığı yeni binasına taşınacaktır. Bu mimarın, günümüzde adını taşıyan, yukarıda fotoğrafı bulunan, nefes kesici düzeyde etkileyici salonu Osmanlı mimarisi etkisinde yaptığı bilinir.

Derken bu mimarın ölümü ardından görevi devralan Mimar Jean-Louis Pascal tarafından artık yerleşke diyebileceğimiz kütüphane yapıları daha da büyütülecektir. Onun eklemeleri arasında en ilginç olanlar aşağıda fotoğrafı görülen oval Okuma Salonu ile binanın muhteşem merdivenleridir.

Paris'in 2. Bölgesindeki yerleşke dört tarafı sokaklarla çevrili koskoca bir blok üzerinde kurulu. Tahmin edileceği gibi defalarca orasına burasına dokunulmuş. En sonuncusu 2020 yılında tamamlanan, Virginie Bregal ve Bruno Gaudin adlı mimarlarınki. Toplam'da 58.000 metrekareye ulaşan alanda, yukarıda bahsettiklerime ilaveten dört diğer okuma odası, sürekli sergi alanı ve 22 milyon belge yer alıyor. Yerleşkede Madalyalar Müzesi, Chartes Ulusal Okulu ve Fransa Ulusal Sanat Tarihi Enstitüsü kütüphaneleri ve Fransa Ulusal Kütüphanesi Müzesi bulunmakta. Bunlarla Richelieu, dünyanın en büyük sanat, arkeoloji ve kültürel miras bilgi merkezi durumunda.

Richelieu Yerleşkesinden çıkıp, Paris'in 6. Bölgesinde, Sen Nehri kıyısında devasa bir arazi üzerinde yükselen dört "L" şekilli gökdelen ile çevrelenmiş François Mitterand Yerleşkesine gelirseniz, zaman yolculuğuna çıkmış duygusuna kapılabilirsiniz. 1986'da zamanın Fransa Cumhurbaşkanı François Mitterand'ın, "...dünyanın en büyük ve en modernlerinden biri, tüm bilgi alanlarını kapsayan, herkese açık, en ileri bilgi aktarımı teknolojileriyle donatılmış ve diğer Avrupa kütüphaneleriyle işbirliği içinde..." olacağını açıklayarak giriştiği ulusal kütüphane projesi için açılan yarışmayı Fransız Mimar Dominique Perrault kazanmıştı. Perrault'nun tasarımı 1996 yılında "Mies van der Rohe Avrupa Çağdaş Mimarlık Ödülü"ne layık görüldüyse de, gerek finansman zorlukları gerek yüksekliğinin yarattığı teknik nedenlerle uzadıkça uzayan ve halkın ağzına sakız olan inşaatın tamamlanması ve ardından Richelieu Yerleşkesinde bulunan büyük koleksiyonlarının devri yedi yılı bulacaktı. Aşağıda fotoğrafı görülen yeni "Fransa Ulusal Kütüphanesi François Mitterand Yerleşkesi" nihayet Aralık 1996'da hizmete açıldı.

Gerçekten böylesine modernite, böylesine........

© T24


Get it on Google Play