“Bilsin ki insan için kendi çalışmasından başka bir şey yoktur.” (Necm – 39)

Surenin takip eden ayetleri şu şekildedir: “Çalışmasının sonuçları ileride görülecektir. Ona karşılığı tam verilecektir; varış Rabbinedir.” (Necm 40-42)

Bu ayetlerin anlamı, insanın kendi çalışması ve gayreti sonucunda hem dünyada hem de ahirette bir karşılık alacağıdır. Allah, insanlara adaletle mükâfat ve ceza verecektir. Bu ayet, Müslümanları çalışmaya, üretmeye, iyilik yapmaya ve Allah’ın rızasını kazanmaya teşvik etmektedir.

Hristiyan, Yahudi ve Budist inançlarında da çalışma ile ilgili bazı ifadeler bulunmaktadır. Örneğin: Hristiyanlıkta, Pavlus’un mektuplarında çalışmanın önemi vurgulanmaktadır. Pavlus, “Kim çalışmazsa yemesin de!” (2 Selanikliler 3.10) ve “Her ne yaparsanız, yürekten yapın, sanki Rabbe, insanlara değilmiş gibi” (Koloseliler 3:23) demiştir. Ayrıca, İncil’de, “Çalışan işçi ücretini alır” (Yuhanna 4:36) ve “Çalışan işçi ekmeğine layıktır” (Luka 10:7) gibi ifadeler de geçmektedir.

Yahudilikte, çalışmanın bir ibadet olduğu ve Tanrı’nın insanlara verdiği bir nimet olduğu kabul edilmektedir. Tevrat’ta, “Rabbin, Tanrın sana bereket verecek, elinin yaptığı her işte başarılı olacaksın” (Tesniye 15:10) ve “Rabbin, Tanrın sana her türlü iyilikte bulunacak, elinin yaptığı her işte sana yardım edecek” (Tesniye 30:9) gibi ifadeler bulunmaktadır.

Budizm’de, çalışmanın insanın ruhsal gelişimine katkı sağladığı ve insanın kendi karmasını oluşturduğu düşünülmektedir. Budist metinlerde, “İnsanın kendi çalışması, kendi kaderidir” (Dhammapada 127) ve........

© Pusula Gazetesi