Anadolu’nun yüzlerce yıllık el emeği, oya… Kadının duygusunu, sesini, sevincini ve iç acısını ilmik ilmik taşıyan bu kadim sanat, 25–26 Kasım tarihlerinde Kahire Yunus Emre Enstitüsünde Erzurum Büyükşehir Belediyesinin destekleriyle düzenlenen “Oyanın Diliyle: Kadının Sessiz Anlatısı” başlıklı söyleşi ve sergide Mısırlı ve Türk misafirlerle buluştu.

Bir sandığın kapağını açar gibi; kültürümüzün, kadın emeğinin ve Anadolu’nun derin hafızasının dünyaya yayıldığı iki gün oldu.

Etkinlikte oyanın tarihçesi, motiflerin sakladığı duygu dili ve kadınların sessiz anlatısı; hem bilimsel bir çerçevede hem de sanatsal bir atmosferde sunuldu. Fotoğraflar, portreler ve hikâyeler yan yana geldi; oya sadece bir el işi değil, bir kimlik, bir hafıza, bir ses oldu.

Açılış konuşmasını yapan Kahire Yunus Emre Enstitüsü Koordinatörü Satiye Karaalioğlu, oyanın bir süsleme değil, Anadolu kadınının yüzyıllardır kullandığı bir duygu dili olduğunu vurguladı:

“Her oya bir anlam taşır; bir kızın sevincini, bir annenin emeğini, bazen de doğaya duyulan hayranlığı…”

Söyleşi bölümünde bir Erzurumlu şehir tanıtım uzmanı olarak ben de, oyanın çeyiz kültürü ve geleneksel el işçiliği içinde nasıl nesilden nesle aktarıldığını anlattım. Erzurum Büyükşehir Belediyesinin meslek edindirme kurslarıyla kadınlara sağladığı imkânlara; oyanın hem kültürel bir miras hem de günlük hayatın içinde canlı bir sanat formu olarak yaşatılmasına dikkat çekerek serginin kültürel yelpazesini........

© Pusula Gazetesi