Η αύξηση των περιστατικών βίας μεταξύ των ανηλίκων αποτελεί ένα σοβαρό και ανησυχητικό φαινόμενο. Στο εξωτερικό έχουν ασχοληθεί ήδη από τη δεκαετία 80 και 90. Προσπαθούν να εξηγήσουν το φαινόμενο τόσο με σύγκρουση τάξεων τόσο με συγκεκριμένες αστικές ζώνες στις οποίες μπορεί να υπάρχει παραμέληση, οικονομική ανέχεια.

Ωστόσο, δεν είναι απαραίτητο οι έφηβοι που εμφανίζουν παραβατική συμπεριφορά να προέρχονται από «προβληματικές» οικογένειες, δηλαδή να ζουν με βίαιους γονείς, παραβατικούς κακοποιητικούς που ενδεχομένως κάνουν χρήση ουσιών ή αλκοόλ.

Αλήθεια είναι, επίσης, πως παρατηρούμε μια τάση πανευρωπαϊκά, ειδικά μετά την πανδημία. Αλλά από την άλλη είναι και το πρότυπο ζωής που προβάλλεται, ο ατομικισμός και το κέρδος. Σε μια εποχή κατάρρευσης των αξιών με κυριαρχία του υλισμού και της εικόνες σε συνδυασμό με τις αβεβαιότητες την ανασφάλεια οδηγούμαστε σε κρίση ταυτότητας. Που υπό ειδικές συνθήκες μπορεί να οδηγήσουν στην υιοθέτηση ακόμα και μιας παραβατικής ταυτότητας. Η κανονικοποίηση των βίαιων συμπεριφορών στην καθημερινότητά μας αποτελούν ήδη ένα αρνητικό παράδειγμα προς μίμηση.

Οι λόγοι που οδήγησαν στην αύξηση αυτής της μορφής βίας είναι πολλαπλοί και ποικίλοι, ενώ οι προτεινόμενες λύσεις, όπως η αυστηροποίηση των ποινών, απαιτούν προσεκτική αξιολόγηση.

Κοινωνικοοικονομικοί Παράγοντες: Η φτώχεια, η ανεργία και η έλλειψη πρόσβασης σε εκπαιδευτικές και κοινωνικές υπηρεσίες μπορούν να οδηγήσουν τους νέους σε μια κατάσταση απόγνωσης και απομόνωσης, που μπορεί να εκφραστεί μέσω βίας.

Επιρροή των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης: Πολλές φορές, η βία παρουσιάζεται ως λύση σε προβλήματα ή ως μέσο απόκτησης εξουσίας σε ταινίες, τηλεοπτικά προγράμματα και βιντεοπαιχνίδια, επηρεάζοντας τη συμπεριφορά των νέων.

Παραβίαση Δικαιωμάτων και Κοινωνική Απόρριψη: Οι νέοι που έχουν υποστεί παραβίαση των δικαιωμάτων τους ή απορρίπτονται κοινωνικά μπορεί να αντιδρούν με βία για να εκφράσουν την αγανάκτησή τους.

Έλλειψη Σωστής Καθοδήγησης και Υποστήριξης: Η έλλειψη οικογενειακής υποστήριξης και καθοδήγησης μπορεί να αφήσει τους νέους χωρίς τα απαραίτητα εργαλεία για τη διαχείριση των συναισθημάτων τους και των συγκρούσεων.

Ένα ερώτημα που έχει «πέσει» στον δημόσιο διάλογο είναι, αν η μουσική υποκουλτούρα, ειδικά η μουσική trap με το πρότυπο του συμμορίτη, παίζει ρόλο στη βία των ανηλίκων είναι ένα θέμα που έχει αναζητηθεί και συζητηθεί εκτενώς στην κοινότητα των ερευνητών, των γονέων και των πολιτικών. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι σύνθετη και πολλές φορές διχασμένη.

Η μουσική έχει μια ισχυρή επίδραση στην κοινωνία, καθώς αντικατοπτρίζει και επηρεάζει τις κοινωνικές, πολιτισμικές και πολιτικές πραγματικότητες. Ορισμένα από τα επιχειρήματα που υποστηρίζουν ότι η μουσική trap και άλλα είδη μουσικής μπορούν να παρακινήσουν τους νέους στο έγκλημα περιλαμβάνουν:

Στίχοι και θεματολογία: Οι στίχοι που αποτυπώνουν βίαιες και αντικοινωνικές συμπεριφορές μπορούν να ενισχύσουν αρνητικά στερεότυπα και πρότυπα στους ανήλικους.

Πρότυπα συμπεριφοράς: Η εικόνα του “συμμορίτη” που παρουσιάζεται στα μουσικά βίντεο και τους στίχους μπορεί να επηρεάσει τη συμπεριφορά των νέων, καθώς αναζητούν την αναγνώριση και την αποδοχή.
Ωστόσο, υπάρχουν και αντίθετες απόψεις που αμφισβητούν τη σύνδεση μεταξύ της μουσικής και της εγκληματικής συμπεριφοράς. Κάποια από τα επιχειρήματα περιλαμβάνουν:

Πολιτισμική Εκφραστικότητα: Η μουσική trap και άλλα είδη μουσικής μπορούν να εκφράσουν τις εμπειρίες και τις πραγματικότητες των νέων σε περιβάλλοντα που είναι συχνά γεμάτα με προκλήσεις και αντιξοότητες.

Κοινωνική Κριτική: Ορισμένα τραγούδια trap μπορεί να λειτουργούν ως μέσο κοινωνικής κριτικής, αναδεικνύοντας τις ανισότητες και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι νέοι.

Συνολικά, η επίδραση της μουσικής στη συμπεριφορά των ανηλίκων είναι ένα πολυδιάστατο θέμα που απαιτεί περαιτέρω έρευνα και συζήτηση. Ενώ ορισμένοι ισχυρίζονται ότι η μουσική μπορεί να ενθαρρύνει αντικοινωνικές συμπεριφορές, άλλοι υποστηρίζουν ότι η πραγματική αιτία της βίας μεταξύ των ανηλίκων είναι πιο πολύπλοκη και πολυδιάστατη.

Η αυστηροποίηση των ποινών αποτελεί μια από τις προτεινόμενες λύσεις για τη μείωση της βίας μεταξύ των ανηλίκων. Ωστόσο, πρέπει να ληφθούν υπόψη ορισμένες παραμέτροι:

Εκπαίδευση και Πρόληψη: Η επένδυση σε εκπαιδευτικά προγράμματα και υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής υποστήριξης στα σχολεία μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της βίας, προσφέροντας στους νέους τις δεξιότητες που χρειάζονται για την αντιμετώπιση των συναισθημάτων τους και των κοινωνικών πιέσεων.

Ποινές: Η αυστηροποίηση των ποινών μπορεί να μειώσει τα περιστατικά βίας, αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε επιπτώσεις όπως η επανασυμπαραγωγή του εγκλήματος, εάν δεν συνοδεύεται από εκπαιδευτικά μέτρα και υποστήριξη για την επανένταξη των νέων στην κοινωνία.

Δίκαιη Εφαρμογή του Νόμου: Η εφαρμογή της νομοθεσίας πρέπει να είναι δίκαιη και ισότιμη, χωρίς διακρίσεις βάσει φυλετικής ή κοινωνικής καταγωγής, καθώς η άδικη μεταχείριση μπορεί να ενθαρρύνει ακόμα περισσότερη αντικοινωνική συμπεριφορά.

Συνολικά, η αντιμετώπιση της βίας μεταξύ των ανηλίκων απαιτεί ολοκληρωμένη προσέγγιση που θα συνδυάζει την εκπαίδευση, την πρόληψη και την αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου. Μόνο μέσω της διαρκούς προσπάθειας για τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος που προάγει την ασφάλεια, την ενσωμάτωση και την αλληλεγγύη μπορεί να επιτευχθεί μια πιο ειρηνική και δίκαιη κοινωνία.

Ακολουθήστε το Newpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο Newpost.gr

QOSHE - Φουντώνει η «άγουρη» βία: Αιτίες, προκλήσεις και απαντήσεις - Νίκος Παναγιωτόπουλος
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Φουντώνει η «άγουρη» βία: Αιτίες, προκλήσεις και απαντήσεις

6 15
08.02.2024

Η αύξηση των περιστατικών βίας μεταξύ των ανηλίκων αποτελεί ένα σοβαρό και ανησυχητικό φαινόμενο. Στο εξωτερικό έχουν ασχοληθεί ήδη από τη δεκαετία 80 και 90. Προσπαθούν να εξηγήσουν το φαινόμενο τόσο με σύγκρουση τάξεων τόσο με συγκεκριμένες αστικές ζώνες στις οποίες μπορεί να υπάρχει παραμέληση, οικονομική ανέχεια.

Ωστόσο, δεν είναι απαραίτητο οι έφηβοι που εμφανίζουν παραβατική συμπεριφορά να προέρχονται από «προβληματικές» οικογένειες, δηλαδή να ζουν με βίαιους γονείς, παραβατικούς κακοποιητικούς που ενδεχομένως κάνουν χρήση ουσιών ή αλκοόλ.

Αλήθεια είναι, επίσης, πως παρατηρούμε μια τάση πανευρωπαϊκά, ειδικά μετά την πανδημία. Αλλά από την άλλη είναι και το πρότυπο ζωής που προβάλλεται, ο ατομικισμός και το κέρδος. Σε μια εποχή κατάρρευσης των αξιών με κυριαρχία του υλισμού και της εικόνες σε συνδυασμό με τις αβεβαιότητες την ανασφάλεια οδηγούμαστε σε κρίση ταυτότητας. Που υπό ειδικές συνθήκες μπορεί να οδηγήσουν στην υιοθέτηση ακόμα και μιας παραβατικής ταυτότητας. Η κανονικοποίηση των βίαιων συμπεριφορών στην καθημερινότητά μας αποτελούν ήδη ένα αρνητικό παράδειγμα προς μίμηση.

Οι λόγοι που οδήγησαν στην αύξηση αυτής της μορφής βίας είναι πολλαπλοί και ποικίλοι, ενώ οι προτεινόμενες λύσεις, όπως η αυστηροποίηση των ποινών, απαιτούν προσεκτική αξιολόγηση.

Κοινωνικοοικονομικοί Παράγοντες: Η φτώχεια, η ανεργία και η έλλειψη πρόσβασης σε εκπαιδευτικές και........

© Newpost


Get it on Google Play