Yunanca ve Latince “parodia” kelimesinden gelen parodi, Fransızca “parodie”, İngilizce “parody” şeklini almıştır. Kısaca anlamı, ciddi bir eserin konusunun veya üslubunun gülünç biçimde değiştirilmesiyle meydana getirilen hicivli taklididir. Hezel, saçma sapan, belli bir mantıki tutarlılık içinde olmayan ve gülünç niteliği ağır basan söz, eser için de “parodi” kelimesi kullanılabilir. Parodide halkın yakından tanıdığı ciddi bir eserin hiciv ya da gülünç bir şekilde ortaya konulması söz konusudur. Söz gelimi eski Yunanistan’da “kurbağalarla sıçanların savaşı” adındaki anonim bir eserin “İlyada”nın parodisi olduğu bilinmektedir. Benzer şekilde Aristophanes’in komedilerinin kaynağının tragedya şairleri olduğu da bilinmektedir. Roma edebiyatından Lukianos, Fransız edebiyatından Rabelais, İngiliz edebiyatından Chaucer, İspanyol edebiyatından Cervantes hemen akla gelenlerdir. Türk edebiyatında hiciv türünde Nef’i, Ziya Paşa, Eşref, Neyzen Tevfik, Abdürrahman Karakoç ve daha birçokları sayılabilir.

Edebiyat, sanat alanında........

© Milli Gazete