Sanat, hayattır. Fanatizm ise hayatın inkarıdır. Fanatizm, korkularla ve kuruntularla hayatın temelsiz kurallarla, kalıblarla ve kaynaklarla kontrol altına alınmasıdır. Edebiyat, sinema, tiyatro, heykel, dans, müzik alanlarını düşman olarak gören fanatizm, bu alanlara ahlakçılık ve kötülüğü önleme adına müdahale eder ve bunların gelişmesine, görülmesine ve yayılmasına izin vermez. Fanatizm, kötülüğü önleme gerekçesiyle sanatın kökünü kazır. Fanatizmin olduğu yerde sanat ve hayat yoktur.

Fanatizm, yasakçıdır. Fanatizm, sanat denilince yapılan ürünleri yasaklamaktan başka bir işe yaramamaktadır. Fanatizm, sanatı, kendi kurallarına, kalıblarına ve kaynaklarına göre yargılar, gayri meşru ilan eder ve en sonunda onların kötülük kaynağı olarak yasaklanmasına hükmeder. Fanatizm, sanata insanüstü ve ötesi otoriteler ve kaynaklar adına hükmetmeye kalkar. Fanatizm, değişik aşkınlıklar adına sanata tepeden bakar, küçümser, kontrol eder, yargılar ve içini boşaltır. Fanatizmin, bir sanat zihniyeti yoktur. Fanatizmin ve doğmatizmin, buyrukları ve hükümleri vardır. Sanata buyrulmaz ve hükmedilmez.

Fanatizm, kendisini iyiliklerin koruyucusu ve kötülüklerin engelleyicisi olarak konumlandırır. Fanatizmin ortaya koyduğu kurallar ve düzenlemeler, baskı, korku, dayatma ve yasaktan başka bir şey değildir. Sosyal........

© Milat