İzmir’e uçak bileti aldım: 1000 lira.

Uçaktan indim, karnım acıktı; yemek, içecek: 1000 lira

Taksiye bindim, havalimanından otele: 1000 lira.

1000 lira... Yazıyla bin Türk Lirası...

Birkaç yıl önce bankamatikten çektiğimde cüzdanımda bir arada tutmaya çekindiğim bir meblağ.

Şimdi ise cüzdanı eline almanın “gelişi” o kadar.

Cüzdanı açtığın anda hop, uçup gidiyor.

Her şey 1000 lira.

Ama baktığında aslında hiçbir şey ...

Markete gidiyorsun: Bir kilo pirinç, bir kavanoz salça, bir litre zeytinyağı, 32’li tuvalet kâğıdı... Topladın mı, 1000 lira.

Kahvaltı masası kurmak istedin diyelim: Domates, salatalık, zeytin, beyaz peynir... Birazcık lüks olsun diye sucuk da ekledin. Hop yine 1000 lira.

Sanki hayatımızın yeni ortak paydası bu rakam.

Uçağa binsen 1000, pazara gitsen 1000, masaya otursan 1000.

Ama işin acı tarafı şu: Ülkede “1000 lira” diye bir banknot bile yok.

En büyük kağıt para hala 200 lira.

Yani günlük hayat, basılmamış bir paranın gölgesinde akıyor.

Cüzdanda beş tane 200’lük bir araya geliyor, göz açıp kapayıncaya kadar buharlaşıyor.

1000 lira artık ne büyük para ne de küçük.

Sadece elimizden kayan zamanın, tükenen alım gücünün, sessizce yok edilen emeğin simgesi

İsrail ve İsrail’in tartışmalı Başbakanı Netanyahu pervasız tavırları ile birazcık vicdan kırıntısı taşıyan herkesi şoke etmeye devam ediyor.

İsrail’in Gazze’ye yönelik başlattığı kara harekatı sürecin son........

© Korkusuz