Mevlana’nın ünlü sözlerinden biridir. YA OLDUĞUN GİBİ GÖRÜN, YA DA GÖRÜNDÜĞÜN GİBİ OL.

Bu zor mudur?

İnsani değerleri erozyona uğramamış insanlar için, hiç de zor değil.

Bizim toplumsal yapımızda böyle güzel, özü sözü bir olan insanlar vardır elbette.

Ancak siyasal, sosyal ve kültürel anlamda öne çıkanlarda böyle güzel insanlar bulmak çok zordur.

Statü endişesi, toplumumuzda yaygın, bedeli ağır hastalıklardan, biridir. Feministler kızmasın… “Adam yerine konmak için, ille de, bir makam, bir koltuk sahibi olmak gerekir.” Buna inanlar, ille de baş olmak ister.. Baş olduktan sonra oturduğu koltuktan kalkmak istemez.

***

Dün öğle saatlerinde Ortaköy Lemar, yolunda, Çağdaş Kebap Salonundan çıkarken ayrı ayrı şemsiye tutan bir çiftin yanaştığını gördüm.

Adam, yarım adım öndeydi. Her zaman gözlüklü görmeye alıştığım için çok yakınlaşıp, adeta yüz yüze gelene kadar, Cumhurbaşkanı Tufan Erhürman olduğunu tanımadım.

Eşi Nilden Bektaş Erhürman’ı da şemsiyeler nedeniyle tam görememiştim. Etrafta koruma kalabalığı da neredeyse hiç yoktu.

İki dakikayı bulmayan bir iletişimimiz oldu.

O iki dakikada Tufan Erhürman’ın ağzından haber değeri olan bazı bilgiler almak aklımın kenarından bile geçmedi.

Hal hatır sorma, havdan sudan konuşmak gibi bir içerik.

Fotoğraf çektik… İkisi de “Hasan Abi’yi ortaya alalım” dedikleri için ortada oldum. Bana kalsa Tufan Erhürman sağda, ben solda, Nilden Bektaş Erhürman ortada olurdu.

***

Psikoloji okumadım. Ancak insan analizini, insan sarrafı olmak gibi bir iddia olmaksızın, severim.

Ses tonu… Yüz hatlarına yansıyan, mutluluk, huzur ya da yorgunluk izleri… Gözlerin, bakışların derinliğinden yansıyanlar… Vücut dili…

***

Hem Tufan Erhürman’ı hem de eşi Nilden Bektaş Erhürman’ı uzun yıllardır tanıyorum.

Tanıdığım ilk günden başlayarak takdir duygularım arttı eksilmedi.

Makamla, statüyle........

© Kıbrıs Gazetesi