Kıbrıs sorununun çözümüne ilişkin müzakerelerin yeniden başlatılması girişimleri gözlenirken, 60 yıl önce Kıbrıs’ta olanları konuşuyor ve düşünüyoruz… Geçmiş, önümüzdeki yolu aydınlatan en gerçekçi rehberdir çünkü… 7 – 8 – 9 – 10 Mart 1964… Kıbrıs’ı sallayan ve Türkiye’nin bir notayla adaya ilk çıkarma ihtarını yapmasına vesile olan o 4 müthiş gün…
Bir Türk – Rum ortaklık cumhuriyeti olan devletin tapusunu göz göre göre saldırgan Rumlara veren 4 Mart 1964 kararı, Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nden henüz çıkmıştı… O meşum karar sayesinde ENOSİS’çi ve soykırımcı girişimlerinde Rum tarafı daha bir cüret kazanır… 186 numaralı BM Güvenlik Konseyi kararı gereği, Kıbrıs’a BM Barış Gücü gönderilmesinin hazırlıkları yapılmakta, mavi bereli gücü oluşturacak BM üyesi ülkelerle konuşulmaktadır…
İşte tam da bu ortamda Yunan Alayı’ndan takviyeli Rum askeri birlikleri ile EOKA’cılar, Türklerle Rumlar arasındaki sıradan bazı sürtüşmeleri bahane ederek, 7 Mart 1964 günü, kuşatma altında tuttukları Baf’ın Türk bölgesine karşı ağır silahlarla büyük ve orantısız bir saldırı başlatırlar… Amaç, BM Barış Gücü askerleri adaya gelmeden Baf Türk kantonunu haritadan silmektir…
Bu orantısız saldırı üzerine Baf Kasabası’nın mücahitleri ağır ateş altında bazı mevzilerini boşaltmak ve Rumlara bırakmak zorunda kalırlar… Bunu yapmasalar Mavrali mevzisindeki silah arkadaşlarının akıbetini aynen yaşayacaklardı…
Mavrali olayı nedir?.. Şudur: O mevzideki 9 kahraman mücahit, son mermileri de tükenince baskın yapan Rumlar tarafından esir alınarak Kasabanın mezbahasına götürüldüler… Tarihte benzerine ender rastlanan bir hunharlık sahnelendi o mezbahada… Canlı canlı kasap çengellerine asılan mücahitler balta ve nacaklarla paramparça edildiler… Daha sonra da beyinleri çıkarılarak kafa tasları insan dışkısıyla dolduruldu … Cesetler, sözde barış gücü görevini yapmakta olan İngiliz askerleri........

© Kıbrıs Gazetesi