Oy kullanma yaşına erişmesem de 1975 yılından sonra ülkemde yapılan seçimlerin tartışmayla, kavgayla hatta kaosla geçtiğine şahit oldum.

Sevindik, üzüldük; neyin davasıysa “dava dava” diye koşturduk, tartıştık belki de kavga ettik, en azından birilerinin kalbini kırdık!

Oysaki, ‘dava mava’ hikaye hepsi boş hatta bomboşmuş!

Bir şeyi geçte olsa öğrendim; siyaset ve siyasetçilerle dava olmayacağını.

Seçilenler makam, itibar sahibi olurken seçenlerin kırgınlık ve kavgalarını görünce toplumun çoğunun seçim sendromu yaşadığını düşünüyorum.

Bu toplumda bir sorun var bunu görüyorum da; yaşanan bu sorunlara bir türlü akıl erdiremiyorum.

Televizyon haberlerinde “Muhtarlık Meydan Savaşları” başlığı altında haberleri görünce değerlendirmemin abartılı olmadığını düşünüyorum.

Niye, birileri muhtar olacak, belediye başkanı olacak diye insanlar birbirine küsüyor, kavga ediyor, hatta ölüyor, öldürüyorlar?

Hadi izah edin de görelim!

Bu akıl tutulması değil, tam bir akıl yoksunluğu!

Seçim sonrası televizyonlarda izlediğimiz kavga, tartışma, silahlı çatışma görüntüleri sizi bilmem ama beni üzdüğü gibi utandırıyor.

Ülkemde bütün seçimler gelişmiş ülkelerde olduğu gibi sessiz sedasız olsun ve kim kazınırsa kazansın öbür seçime kadar insanlar seçimle yatıp seçimle........

© İstiklal