“Düştüm mapus damlarına öğüt veren bol olur / Toplasam o öğütleri burdan köye yol olur” şarkının devamı kendi adıma itici olsa da, özellikle bu kısmı bir hayli gerçekçi. Zira mahpus damına ben de düştüğümde tanımadığım akrabalar, çok uzaktan eşler dostlar, velhasılı 7 sülale, milyon katman kim varsa “akıl” vermişti. Değil buradan köyüme, toplasan 7 kere dünyayı dolanırdım o akıllarla.

Hiç sevmem ama iyi bir ironidir. Stalingrad yenilgisinde Hitler ve kurmaylarının harita başında strateji planı yaptığı sırada bir kurmayının parmakla haritada yer gösterip; “Şuradan girseydik ve şurayı alsaydık, önümüzü kesemezlerdi” dediği söylenir. Ve Hitlerin ise dönüp; ‘Evet, bilmem kim; oralar parmakla alınsaydı, biz de ordan başlardık ama ne yazık ki askerler cephede savaşıyor’, dediği söylenir.

Öyle öyle ne yazık ki, şövalyelik tweet üzerinden alınsaydı, o unvanı kılıç sallamadan hak edecek nice “güzel” insan var ama gel gör ki, yel değirmenlerine karşı sahada savaşan “askerler”.

O yüzden hamaset sanal ortamlarda değil meydanlarda belli olur asıl.

Gariptir ki acısı olan Kürtler, ölen Kürtler, direnen Kürtler, bedel ödeyen Kürtler, hak hukuk diyen Kürtler, ee buna karşı “ille de barış, ille de barış” diyen Kürtler ama gel gör ki akıl veren saha yüzü görmeyen ‘komutanlar.’ Bir ara Anadolu faşizmi denilen ve sadece Kürtleri kapsayan bir ırkçılık tanımına denk gelmiştim, evet tam olarak şu an yaşadığımız o; Bütün halklara özgürlük, Kürtler hariç!

Kimse bir ateşin düştüğü yeri nasıl yaktığını bilemez, dilerim bilmez de, ama öyle herkesin dayanabileceği türden değil! Kürtler ölümden kaçarken ama dünyanın neresinde olursa olsun ölüm onları bulurken, sürgün, işkence, tecrit ‘kaderleri’ olurken, tanrılara inat direnen ve bunu dünyaya gösteren bu halka öfke duymak kimsenin ne hakkı, ne haddi zannımca.

Ve bilmiyorlar ki eğer bu halk isyan etmeyi bilmeseydi, kaç yüz yıl önce yok olacaktı, haberleri dahi yok! Nitekim kimseye bir borçları ya da minnetleri de yok, kaybettiklerinedir ne varsa… Kürtler, kart-kurt iken bir halk, bir dil, bir ulus olmak için milyon kere öldüler… Kobanê savaşına yansıyan bir cümle, Kürtlerin ta kendisiydi; DAİŞ’lilerin........

© Gazete Karınca