Τις προηγούμενες μέρες και για ακόμη μία φορά, το «μαξιλάρι» διαθεσίμων του χρέους έγινε αντικείμενο δημόσιας αντιπαράθεσης. Ενώ όμως το συνηθισμένο μέχρι σήμερα ήταν η δημόσια αντιπαράθεσε να πραγματοποιείται μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, τις τελευταίες μέρες η αντιπαράθεση διεξάγεται μεταξύ κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, περιλαμβανομένου του προέδρου του!

Αν ωστόσο η περιοδική επαναφορά στον δημόσιο διάλογο της αντιπαράθεσης για το «μαξιλάρι» είναι συνηθισμένη, η σύγχυση σχετικά με τη σύνθεση του «μαξιλαριού», τον ρόλο του και τη «χρήση» του είναι πάγια. Αυτό το κείμενο θα επιχειρήσει με τη μορφή ερωτήσεων και απαντήσεων να διευκρινίσει βασικές πτυχές του ζητήματος. Πριν απ’ όλα όμως πρέπει να πούμε ποια είναι η σύνθεση του «μαξιλαριού».

Επειδή για το «μαξιλάρι» έχει παγιωθεί στον δημόσιο διάλογο η αναφορά σε 37 δισ. ευρώ, πρέπει να ειπωθεί κατ’ αρχάς ότι το ύψος του δεν είναι σταθερό: κυμαίνεται ανάλογα με την αυξομείωση διάφορων συστατικών του. Η σύνθεσή του είναι η εξής:

● 15.697 εκατ. ευρώ (με στρογγυλοποίηση, 15,7 δισ. ευρώ), το λεγόμενο «σκληρό μαξιλάρι». Από αυτά, τα 11,4 δισ. ευρώ ήταν/είναι δάνειο του ESM, άρα τμήμα του δημόσιου χρέους. Τα υπόλοιπα 4.297 εκατ. προήλθαν -και «κλειδώθηκαν» σε αυτό- από δύο ομολογιακές εκδόσεις του Δημοσίου το 2017 και το 2018. Οσον αφορά αυτό το τμήμα του «μαξιλαριού», η «επιταγή» των δανειστών είναι σαφής: «Δεν αγγίζεται». Μπορεί, υπό προϋποθέσεις, στον κατάλληλο χρόνο και με τη συναίνεση των δανειστών, να διατεθεί μόνο για τη διαγραφή χρέους. Ως τότε, κρατείται στον λογαριασμό του Δημοσίου στην ΤτΕ ως «εγγύηση» για την εξυπηρέτηση του χρέους.

● Ρευστά διαθέσιμα των φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα κατατεθειμένα στον Ενιαίο Λογαριασμό Θησαυροφυλακίου στην ΤτΕ και μικρό τους τμήμα σε λογαριασμούς στις εμπορικές........

© EFSYN - Ελληνική οικονομία