Taksisine bindiğim bir şoför hayat pahalığından, ekonomik krizden uzun uzadıya yakındıktan sonra “anlamıyorum halkımızın sessizliğini, tepkisizliğini. Bir protesto yürüyüşü dahi yapmaktan kaçınmalarını.” diye dertlendi. Sahi halkımız neden tepkisiz? Neden yakınmanın dışında anayasanın tanıdığı hakları kullanma konusunda isteksiz ?

Bu soruya yanıt alabilme düşüncesiyle dostlara danıştım. Aldığım yanıtlar muhtelif. Üniversiteli bir dostum "Korkudan...Sokakta itilip kakılmaktan, gazlanmaktan, coplanmaktan. Kimi de aman kocamın işine, çocuğumun işine vs. zarar verirsem diye ...Ne yazık ki, susa susa her şeyi kaybedeceklerinin bilincinde değil çoğu insan...Hep karşısındakinden beklemeye alışmış insanımız...Aslında sivil toplum kuruluşlarının, muhalefetin öncülük etmesi gerekiyor. Ne kadar birlikte hareket edilirse toplumsal muhalefet o kadar başarılı olur diye düşünüyorum. Sadece bir kaç yüz kişinin sokağa dökülmesi iktidarı daha da saldırgan yapar, milyonlarca kişi dökülürse ancak, korkarlar ezmeye.." dedi. Bir başka üniversiteli " Beşiktaş’ta,. İki gün önce üç partili genç “ hukuka saygı filan gibi bildiri dağıttıkları için tutuklandılar… duydun mu bilmiyorum?" diyerek tepki göstermeye kalkanların başına gelebilecekleri anımsattı.

"Çünkü hep bana dokunmayan düşman bin yıl yaşasın mantığı var, Halkın bu zayıf yönünü bilenler kullanıyorlar insanları. Sindirilen, korkutulan halk, haklarının ne olduğunu araştırma çabasına girmiyor, demokratik yollarla nasıl protesto edeceğini bilmiyor. İşin özü korkaklık ve bilgisizlik. Tabii bir de 'benim yerime başkaları öne atılsın, önden yürüsün, sonrasına........

© Akdeniz Gerçek