Servet kelimesinin sözlük anlamı; Varlık, zenginlik, mal ve mülktür. Mülkiyet ise sahiplik anlamına gelir. Mülkiyet hakkı, kapitalist ekonomilerin hâkim olduğu devletlerde taşınır ya da taşınmaz bir eşya üzerinde hak sahibi kişiye istediği şekilde kullanma, yararlanma ve tasarrufta bulunma yetkisi veren bir ayni haktır. Bu sebeple mülkiyet hakkını eşya üzerinde en geniş yetki sağlayan ayni hak da denilir.

Bireysel mülkiyet hakkında kapitalist toplumlarda toplum, mülk sahiplerinin yararına boyun eğmek zorundadır. Ancak Kuran da durum böyle değildir. Mülk sahipleri toplumun yararına boyun eğmek zorundadır. Kapitalist sistemde mülk sahiplerinin mülkleriyle ilgili her türlü inisiyatifi vardır. Kuran da ise bu durum lanetlenmiştir. Malda yoksullarında hakkı olduğuyla ilgili kâfirlerin davranışları hakkında Hakka Suresi 34. Ayette ‘’Yoksulu doyurmaya özendirmiyordu’’ Yine Hakka Suresi 87. Ayette Şuayp Peygamberin malları insanlara paylaştırmakla ilgili vahiyleri iletmesine karşı toplumu şu sözleri söylemiştir. ‘’Dediler ki: “Ey Şuayb! Namazın/duan mı emrediyor sana, atalarımızın tapar olduğunu terk etmemizi yahut mallarımızda dilediğimiz gibi davranmaktan vazgeçmemizi? Esasında sen; gerçekten yumuşak huylu, olgun bir insansın.”

İnsan serveti eline geçirdiğinde veyahut varlıklı bir şekilde doğduğunda kendisinin o servetin daimî sahibi olduğunu düşünür ve o serveti paylaşmak, insanlara yardım etmek istemez. Hâlbuki ayetlerden de anlaşılır ki mülkün gerçek sahibi Kapital liberal sistemin dediği gibi insan değildir. Nitekim Yasin Suresi 47. Ayette ‘’Onlara, “Allah’ın size lütfettiği rızıklardan dağıtın!” dendiğinde, nankörlüğe sapanlar, iman edenlere şöyle derler: “Allah’ın, dilediği takdirde yedirip doyuracağı kişiyi biz mi doyuracağız? Siz açık bir sapıklık içindesiniz, hepsi bu.” Bu ayetlerden de anlaşıldığı gibi Kuran’ın mesajı gayet net ve serttir.

Oluşturulan kapitalist sistemde insanlar arası bir kast sistemi oluşur. Bu sistem insanların toplumsal yaşadığı dönemlerden günümüze kadar süregelmiştir. Toplum diyagramı oluşturulursa en üst tabakada feodal güç sahipleri, kabile liderleri, kutsal din adamları günümüzdeki burjuvaziler yer alır. Tabakanın en altında ise her toplumda istisnasız işçiler köylüler ve köleler günümüzdeki asgari ücret sahipleri gelmektedir. Tüm bunlara liberalizm neden olmaktadır. Çünkü bu sistemde mal ve mülkün sahibi, kendisinin sahip olduğu şeyin mutlak hâkimi konumuna getirir. Tanrısal bir otorite kurar ve kimseye malından ve mülkünden vermek istemez. Zaten kimsenin ona bir zorlaması da olamaz çünkü mülkiyet hakkına kutsallık addedilmiştir.

Yasalar mal ve mülk sahibi servetli kişilerden oluşan üst tabakaları korur ve destek çıkar. Hatta özel mülkiyetin içeriğine, insanda olan mal ve mülk değil bizzat insanın bedeninin mülkiyeti yani kendisinin başkası tarafından kullanılma hakkı bile dahil olmuştur. Kölelik ve cariyelik buna örnektir. Bu ilgili durumun korkunç boyutlarına bir örnektir.

Toplumun bilmesi gereken kavramlardan biri de “Lehû’l Mülk’’ kavramıdır. İslam dininin genel amaçlarından biri insanların mülkiyetle ilgili tabularını yıkıp, ekonomik adaletsizliği sona erdirmektir. Tüm peygamberler bunu adaletle değiştirmek için görevlendirilmişlerdir. Bu da “Lehû’l Mülk” yâni “Mülk Allah’ındır” sözüyle yapmıştır ve bunun tüm zamanlarda da yapılmasını Yüce Allah emretmektedir. Zümer Suresi 6. Ayette geçen ‘’İşte Allah! Budur sizin Rabbiniz! Yalnız O’nundur mülk ve saltanat! İlah yoktur O’ndan başka! Hal böyle iken nasıl oluyor da gerçeğin tersine döndürülüyorsunuz?!’’ vahyedilen cümleler mülkün tek ve daimî sahibinin Yüce Allah olduğunu aktarır. İnsanoğlu bu ayetlere uymaz ve nefsine teslim olup çok daha fazlasını ister. Paylaşımı reddeder.

Mülkü ve serveti ellerinde bulunduran tacirler, Rahipler, kâhinler, zenginler, tefeciler ve burjuvalar kurdukları bu düzenden her zaman mutlu kalmıştır. Siyonist ve kapitalist protokollerin birinde şöyle yazmaktadır. “Bizim kuvvetimiz devamlı yiyecek kıtlığı ve işçinin beden zayıflığında gizlidir. Çünkü bütün bunlar bizim arzularımızın kölesi olmasına delâlet eder. O kendi yetkileri içinde bizim arzularımıza karşı işçiyi idare hakkını, açlık daha sağlam bir şekilde bize verir. Biz, avam tabakasını açlığın........

© Adil Medya