Bu yazı aslında sosyo-ekonomik bir yazı olarak kurgulandı.

Alışılagelen bir mühendislik yazısı değil.

Matematiksel algoritma, nümerik veri, fonksiyon, hipotez, teori, denklem, eşitlik veya ispat aramayın.

Teknik açıdan kıymet-i harbiyesi de var diyemem.

Başlayalım,

Günümüz yazarları gibi ben de işin kolayına kaçayım da Google'a bir “ilm-i sima” yazayım.

“Yüz okuma” sanatıdır. Çin, Babil ve Mezopotamya dönemlerinde kullanılmış.

Alın kısmı: Zihin potansiyeli,

Göz ile ağız arası: Mizaç

Çenenin şekli ve büyüklüğü: Canlılık ve fiziki güç hakkında bilgi verir.

Bizde de Abdülhamit döneminde kullanıldığı sık sık söylenir. Sarayda Enderun’da çalışacak iç oğlan adaylarının eli, ayağı, gözü ve kulağı ilm-i sima uzmanları tarafından incelenirmiş.

Ona göre enderuna alınırlarmış.

Aslında tüm bunlara gerek var mı bilmem.

Atalarımız “sıfatını seveyim” diyerek işi kökten halletmiş.

Halkımız ezelden beri ilişkilerini fiziksel özellikler üzerinden tanımlamış.

“Yüzünde Nur Yok, Uzak Dur” demiş mesela.

Bunları bildiği halde “Çil Çil Altın” hikayelerine dayanamıyor.

Dengiz İnşaatın modelini de bilmiyor değil.

Kandırıldığını o da biliyor ama, Nasrettin hocanın hikayesindeki “ya

tutarsa” şiarıyla ırzına geçilmesine izin veriyor.

İş tutmayınca da,

“Bir kereden bir şey olmaz” deyip kulağının üstüne yatıyor.

Eskişehir bu konuda diğer kentlere göre çok daha şanslı.

En azından, “bir kereden bir şey olmaz demeyerek” “ALPU OVASI YÜKSEK ENERJİLİ KÖMÜR MADENİ PROJESİNDEN” tarım havzalarını kurtardı.

Zehirlenmedi, arpa-buğday yerine “yüksek enerjili kömür” yiyen insanlar türemesine izin vermedi.

Banu Bozdemir’in yazdığı, Yüksel Aksu’nun yönettiği, 2001 Yeşilçam yapımı “Entelköy Efeköy’e Karşı” filmi bu konuya yıllar önce dikkat çekmişti.

Film, uluslararası bir şirket ve yerli “tabela” ortakları tarafından Efeköy’e yapılması planlanan Termik Santrale karşı çıkan sıfatı düzgün, yüzü nurlu, samimi, doğaya aşık, ağaçları........

© 12punto